Esas No: 2008/6847
Karar No: 2007/7171
Karar Tarihi: 13.11.2007
Eser Sözleşmesi - Manevi Tazminat - Özen Borcu - Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2008/6847 Esas 2007/7171 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacı ile davalı arasında bir eser sözleşmesi yapılmıştır ve davalı resimlerin ve kamera çekimlerinin yapılmış olmasını yüklenmiştir. Ancak, bu iş ayıplı ve kusurlu bir şekilde yapılmıştır ve davacı manevi zarara uğramıştır. Davacı, manevi tazminat talebiyle davalıya dava açmıştır. Mahkeme, davayı reddetmiştir ancak temyiz edilmiştir. Yüklenicinin, yasalara uygun bir şekilde yapma yükümlülüğü olduğu ve bu görevi yerine getirmediği belirtilmiştir. Bu nedenle, manevi tazminat ödenmesi gerektiği hükmedilmiştir. Kanun maddeleri ise şöyledir: Türk Medeni Kanunu'ndaki 24. madde (resimler ve kamera çekimleri kişilik hakları kapsamındadır), 25. madde (manevi tazminat hakkının varlığı), Borçlar Kanunu'ndaki 355. madde (eser sözleşmesi hükümleri) 356. madde (özen borcu) ve 49. madde (manevi tazminat talebi) sayılabilir.
15. Hukuk Dairesi 2008/6847 E., 2007/7171 K.
15. Hukuk Dairesi 2008/6847 E., 2007/7171 K.
- ESER SÖZLEŞMESİ
- MANEVİ TAZMİNAT
- ÖZEN BORCU
- 4721 S. TÜRK MEDENİ KANUNU [ Madde 24 ]
- 4721 S. TÜRK MEDENİ KANUNU [ Madde 25 ]
- 818 S. BORÇLAR KANUNU [ Madde 355 ]
- 818 S. BORÇLAR KANUNU [ Madde 356 ]
- 818 S. BORÇLAR KANUNU [ Madde 49 ]
"İçtihat Metni"
Mahalli mahkemece verilen hükmün temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosyadaki kağıtlar okundu, gereği konuşulup düşünüldü:
Dava, manevi tazminat ödetilmesi istemine ilişkindir. Yanlar arasında yapılan "sözlü" sözleşme gereğince, davacının 19.10.2002 tarihinde yapılacak nikah törenini ve yemekli düğün davetini resimlemek ve dijital çekimlerini yapma işini davalının yüklenmiş olduğu çekişmesizdir. Davada, resimlerin ve kamera çekimlerinin ayıplı yapılması sebebiyle davacının üzüntü duyduğu ileri sürülerek 3.000,00 YTL manevi tazminatın davalı yükleniciden tahsili istenmiştir.
Dava, mahkemece reddedilmiş ve verilen karar davacı vekilince temyiz edilmiştir.
Yanlar arasındaki "akdi ilişki" Borçlar Kanunu"nun 355. maddesi hükmünde tanımlandığı üzere; hukuksal niteliğince bir eser sözleşmesidir. Yüklenicinin ifasını yüklendiği edimini, yasa ve sözleşme hükümlerine, sözleşmeden beklenen amaca ve yükleniciye duyulan güvene uygun şekilde yerine getirmekle ödevli olması, onun "özen borcu" gereğidir (BK m. 356). Somut olayda, yüklenici davalının edimini ayıplı ve kusurlu olarak ifa ettiği ve dolayısıyla davacı iş sahibine olan özen borcuna aykırı davrandığı, toplanan deliller ve bu kapsamda uzman bilirkişi raporunun değerlendirilmesi sonucu açıklıkla anlaşılmaktadır.
Borçlar Kanunu"nun 49. maddesi gereğince kişilik yararlarında zarara uğratılan kimse, kusur varsa zararın tazminini ve bu kapsamda manevi zarar sebebiyle de manevi tazminatın ödetilmesini isteyebilir. Medeni Yasa"nın 24. maddesi hükmü gereğince resimler ve kamera çekimleri, kişinin, kişilik hakları kapsamında olup; hukuka aykırı olarak kişilik hakkına saldırılan kimse. Medeni Kanun"un 25. maddesi hükmü gereğince de manevi tazminat isteme hakkına sahip bulunmaktadır. Kural olarak sözleşmeye aykırılık, kişilik haklarına saldırı teşkil etmez ise de; kişinin ruhsal bütünlüğünü bozucu nitelikte ve ağırlıkta
olan sözleşmeye aykırılık, hukuka aykırı haksız eylem oluşturduğundan manevi tazminat sorumluluğunu gerektirir. Somut olayda da davacının görüntülerini belgeleyen ve ileride kendileri için büyük bir hatıra olan resimlerin ve çekimlerin bozuk olmasının davacıda yaratacağı üzüntünün derecesi ortada olup; yaşam boyunca hatırlanıp üzülmesine neden olacağı kuşkusuzdur. O halde, yasal koşullan oluştuğu halde, mahkemece, uygun manevi tazminat takdiri yerine yazılı gerekçe ile davanın reddine karar verilmesi doğru olmamış ve kararın bozulması gerekmiştir.
Sonuç: Yukarıda açıklanan sebeplerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulüne ve kararın davacı yararına (BOZULMASINA)/ ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine, 13.11.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.
