Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/50 Esas 2017/189 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada ... 4. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 25/02/2015 tarih ve 2014/876-2015/169 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkilinin davadışı sigortalısına ait emtianın davalı taşıyıcının sorumluluğunda Türkiye"den, İtalya"ya taşındığı sırada hırsızlık olayları ile namlı teslimat bölgesine doğru seyir halindeyken 25.10.2012 tarihinde kimliği meçhul kişi veya kişilerce durdurulup araç dorsesindeki malın tamamının çalınması üzerine müvekkilinin dava dışı sigortalısının zararını tazmin etmekle halefiyet hakkını da elde ettiğini, müvekkilinin bu sıfatıyla rücuen tazminat alacağını tahsil edebilmek için davalı taşıyıcı aleyhine icra takibi başlattığını, ancak takibe vaki haksız itiraz nedeniyle takibin durduğunu, yapılan itirazın haksız ve kötü niyetli olduğunu ileri sürerek davalının itirazının iptaline, davanın kabulü ile takibin kaldığı yerden devamına karar verilmesini ve ödeme tarihinden itibaren faize ve davalı aleyhine %20" den aşağı olmamak üzere icra inkâr tazminatına hükmedilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; müvekkiline ait taşımayı gerçekleştiren aracın gasp edilmesi olayında müvekkilinin herhangi bir kusuru bulunmadığını, olayı önleme kudreti de olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; sigortalı emtianın bulunduğu aracın 25/10/2012 tarihinde davalı şirketin denetim ve kontrolü altında ..."nın ... bölgesinde ilk teslimat adresine doğru hareket halinde iken kimliği meçhul kişi veya kişilerce durdurulması suretiyle gasp edildiği ve aracın yol kesilerek gasp edilmesi halinde ön planda olanın can emniyeti olduğu, sefere refakat eden muavin veya ikinci bir sürücünün bulunması ve bu kişilerle çatışmaya girmesinin beklenemeyeceği, gaspın önünü kesmeyeceği, davalı taşıyıcının CMR Konvansiyonu"nun 17/2. maddesi uyarınca zarar sorumlusu olarak nitelendirilemeyeceği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 3,70 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 11/01/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.