Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/3293 Esas 2018/3466 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
10. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/3293
Karar No: 2018/3466
Karar Tarihi: 12.04.2018

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/3293 Esas 2018/3466 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan mahkumiyet hükmü vermiştir. Ancak, sanık hakkında daha önce verilen bir mahkumiyet hükmünün temyiz edilmeden kesinleştiği gözetilmediği için karar bozulmuştur. Ayrıca, suçun işlendiği tarihten itibaren temditli dava zamanaşımı süresinin dolduğu tespit edilmiş ve hüküm bozulmuştur. Kanun maddeleri ise 765 sayılı TCK'nın 102. maddesinin 4. fıkrası ve 104. maddesinin 2. fıkrası, 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi, 1412 sayılı CMUK'nın 322. maddesi ve 5271 sayılı CMK'nın 223. maddesinin 8. fıkrasıdır.
10. Ceza Dairesi         2017/3293 E.  ,  2018/3466 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkeme : Asliye Ceza Mahkemesi
    Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
    Hüküm : Mahkûmiyet

    Dosya incelendi.
    GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
    A) Sanık ... hakkında “kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma” suçundan kurulan mahkûmiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesi:
    Sanık hakkında verilen 2004/1345 esas ve 2005/1255 karar sayılı mahkûmiyet hükmünün usulüne uygun olarak tebliğ edilmesine rağmen temyiz edilmeksizin kesinleştiği gözetilmeden diğer sanık ... hakkında verilen bozma kararından sonra sanık ... hakkında verilen 08.09.2008 tarih 2008/462 esas ve 2008/691 karar sayılı kararın hukuki değerden yoksun olması nedeniyle bu karara karşı sanık tarafından yapılan temyiz isteğinin İNCELENMESİNE YER OLMADIĞINA,
    B) Sanık ... hakkında “kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma” suçundan kurulan mahkûmiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesi:
    Suçun işlendiği 13/09/2004 tarihinden itibaren, inceleme tarihine kadar 765 sayılı TCK"nın 102. maddesinin 4. fıkrası ve 104. maddesinin 2. fıkrasında öngörülen 7 yıl 6 aylık temditli dava zamanaşımı süresinin dolduğu anlaşıldığından; diğer yönleri incelenmeksizin hükmün BOZULMASINA; 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesinin 1. fıkrası ve 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddelerinin verdiği yetkiye dayanılarak, 5271 sayılı CMK’nın 223. maddesinin 8.fıkrası gereğince sanık hakkındaki kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE,
    12.04.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.







    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.