10. Ceza Dairesi Esas No: 2017/3529 Karar No: 2018/3456 Karar Tarihi: 12.04.2018
Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/3529 Esas 2018/3456 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, suçlu hakkında uyuşturucu madde bulundurma suçundan 1 yıl hapis cezası verilmesine ve tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine tabi tutulmasına karar verdi. Ancak, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmadığı için infaz aşamasında sanığın cezası yeniden görüşüldü ve yine 1 yıl hapis cezası verildi. Sonrasında, TCK'nın 191. maddesi ve 5320 sayılı Kanun'a eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası uyarınca uyarlama yapılabileceği belirtildi. Kiraz Asliye Ceza Mahkemesi'nin verdiği kararın itiraz yoluyla değil, temyiz yasa yoluna tabi olmadığı için dosya Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'na iade edildi. Detaylı açıklama için TCK'nın 191. maddesi, 6545 sayılı Kanun'un 68. maddesi ve 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanun'a eklenen geçici 7. maddesi incelenmelidir.
10. Ceza Dairesi 2017/3529 E. , 2018/3456 K.
"İçtihat Metni"
Mahkeme : Asliye Ceza Mahkemesi Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma Hüküm : Mahkûmiyet
Dosya incelendi. GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ : Hükümlü hakkında 17/11/2005 tarihinde 2005/106 esas ve 2005/199 karar sayı ile TCK"nın 191. maddesinin 1. fıkrası uyarınca 1 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına, ayrıca aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine tabi tutulmasına karar verildiği, söz konusu hükmün kesinleşmesinden sonra, hükmün infazı aşamasında, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uygun davranılmaması nedeniyle 5237 sayılı TCK"nın 191. maddesinin 7. fıkrası uyarınca duruşma açılarak aynen infaz kararı verilmesi gerekirken, 03/02/2011 tarihinde sanığın TCK"nın 191/1. maddesi uyarınca 1 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği anlaşılmış ve hükümden sonra 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesi ve aynı Kanun"un 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanun"a eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası uyarınca uyarlama yapılması mümkün görülmüştür. 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un 98 ve 101. maddeleri uyarınca infaza yönelik olarak verilen Kiraz Asliye Ceza Mahkemesi"nin 03/02/2011 tarih 2005/106 esas ve 2005/199 karar sayılı ek kararının 5275 sayılı Kanun’un 101/3. maddesi uyarınca temyiz yasa yoluna değil, itiraz yasa yoluna tabi olması nedeniyle, itirazla ilgili gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na İADESİNE, 12/04/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.