Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2015/12182 Esas 2017/183 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/12182
Karar No: 2017/183
Karar Tarihi: 11.01.2017

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2015/12182 Esas 2017/183 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Acentelik sözleşmesine dayalı tazminat istemine ilişkin davanın reddiyle ilgili olarak, davalı vekilinin temyiz istemine yönelik olarak verilen kararda, adli tatilin bitiminden itibaren bir hafta uzatma hakkı olduğu belirtilerek, davacı vekilinin yasal süresinden sonra temyiz başvurusunda bulunduğu ve süre yönünden reddedileceği sonucuna varılmıştır.
6100 sayılı HMK'nın 104. maddesi, adli tatilin bitiminden sonraki bir hafta süre uzatımını açıklamaktadır. HUMK 432. maddesi de, süresinden sonra yapılan temyiz başvuruları hakkında karar verilebileceğini belirtmektedir. 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı ise Yargıtay'ın bu konuda karar verebileceğini ifade etmektedir.
11. Hukuk Dairesi         2015/12182 E.  ,  2017/183 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

    Taraflar arasındaki davadan dolayı ... 3. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 11/06/2014 gün ve 2012/397-2014/281 sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
    Dava, acentelik sözleşmesine dayalı tazminat istemine ilişkin olup, mahkemece davanın reddine dair verilen karar davacı vekiline 20.08.2015 tarihinde tebliğ edilmiş ve hüküm HUMK 432. maddesinde yazılı süre geçirildikten sonra 07.09.2015 günü davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir. 6100 sayılı HMK 104. maddesine göre; adli tatile tabi olan dava ve işlerde, bu Kanunun tayin ettiği sürelerin bitmesi tatil zamanına rastlarsa, bu süreler ayrıca bir karara gerek olmaksızın adli tatilin bittiği günden itibaren bir hafta uzatılmış sayılır. Bu durumda, davacı vekilinin yasal süresinden sonra kararı temyiz ettiği anlaşıldığından, aynı Yasa’nın 432/4. maddesine göre süresinden sonra yapılan temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün ve 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay da bu konuda karar verebileceğinden, davacı vekilinin temyiz isteminin süre yönünden reddine karar vermek gerekmiştir.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz isteminin REDDİNE, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 11/01/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.