MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki davadan dolayı ... 1. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 08/12/2014 gün ve 2014/1097-2014/250 sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı vekili, fer"i müdahil ... vekili ve fer"i müdahil ... vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Mahkemece davanın kısmen kabulü yönünde verilen karar davalı vekili, fer"i müdahil ... vekili ve feri müdahil ... vekili tarafından temyiz edilmiş ise de, karar tarihinde yürürlükte bulunan HUMK 21.07.2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanun ile değişik 427/2. maddesi hükmüne göre, miktar veya değeri 1.000 TL"yi geçmeyen taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar kesindir. Bu miktar, karar tarihi olan 08.12.2014 tarihi itibariyle 1.890.00 TL"dir. Dava dilekçesinde 1.850,34 TL"nin davalıdan tahsiline hükmedilmesi talep edilmiş, mahkemece, davanın kabulü ile 1.695,00 TL"nin davalıdan tahsiline karar verilmiştir. Mahkemece kabul edilen miktar, yukarıda anılan madde hükmüne göre temyiz sınırının altında kalmaktadır. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün, 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden, davalı vekili, fer"i müdahil ... vekili ve feri müdahil ... vekilinin temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekili, fer"i müdahil ... vekili ve fer"i müdahil ... vekilinin temyiz isteminin REDDİNE, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz eden davalıya iadesine, 11/01/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.