Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/975 Esas 2017/182 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/975
Karar No: 2017/182
Karar Tarihi: 11.01.2017

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/975 Esas 2017/182 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dava, taşınır mal ve alacakların tahsili ile ilgilidir. Asliye ticaret mahkemesi, davayı kısmen kabul etmiştir. Ancak temyiz eden davalı vekili ve müdahiller, Yargıtay'da itiraz etmişlerdir. Fakat mahkeme, kararın temyiz sınırının altında kaldığı gerekçesiyle temyiz istemini reddetmiştir. Bu karar, Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 427/2. maddesi uyarınca alınmıştır. Bu maddeye göre, miktarı veya değeri 1000 TL'yi geçmeyen taşınır mal ve alacak davaları kesin hükme bağlanmaktadır. Kararda, bu madde hükmüne ayrıntılı olarak yer verilmiştir.

11. Hukuk Dairesi 2016/975 E. , 2017/182 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki davadan dolayı ... 1. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 08/12/2014 gün ve 2014/1097-2014/250 sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı vekili, fer"i müdahil ... vekili ve fer"i müdahil ... vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Mahkemece davanın kısmen kabulü yönünde verilen karar davalı vekili, fer"i müdahil ... vekili ve feri müdahil ... vekili tarafından temyiz edilmiş ise de, karar tarihinde yürürlükte bulunan HUMK 21.07.2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanun ile değişik 427/2. maddesi hükmüne göre, miktar veya değeri 1.000 TL"yi geçmeyen taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar kesindir. Bu miktar, karar tarihi olan 08.12.2014 tarihi itibariyle 1.890.00 TL"dir. Dava dilekçesinde 1.850,34 TL"nin davalıdan tahsiline hükmedilmesi talep edilmiş, mahkemece, davanın kabulü ile 1.695,00 TL"nin davalıdan tahsiline karar verilmiştir. Mahkemece kabul edilen miktar, yukarıda anılan madde hükmüne göre temyiz sınırının altında kalmaktadır. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün, 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden, davalı vekili, fer"i müdahil ... vekili ve feri müdahil ... vekilinin temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekili, fer"i müdahil ... vekili ve fer"i müdahil ... vekilinin temyiz isteminin REDDİNE, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz eden davalıya iadesine, 11/01/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.