Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/742 Esas 2017/181 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/742
Karar No: 2017/181
Karar Tarihi: 11.01.2017

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/742 Esas 2017/181 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dava, Tüketici Hakem Heyeti kararının kaldırılması istemine ilişkin olup, dava şartı yokluğundan davanın usulden reddine karar verilmiş. Davacı vekili temyiz etmiş ancak dava değerinin temyiz sınırının altında olduğu ve hakem heyeti kararına itiraz üzerine mahkemece verilen kararların kesin olduğu gerekçesiyle davacı vekilinin temyiz istemi reddedilmiştir. Kararda, HUMK 427/2. madde hükmüne göre miktar veya değeri 1.000,00 TL'yi geçmeyen taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararların kesin olduğu belirtilmiştir. Ayrıca, 6502 sayılı Kanun 70/m. gereğince hakem heyeti kararına itiraz üzerine mahkemece verilen kararların kesin olduğu vurgulanmıştır. Kanunları açıklayıcı olarak HUMK 427/2. madde ve 6502 sayılı Kanun 70/m. olarak belirtilmiştir.

11. Hukuk Dairesi 2016/742 E. , 2017/181 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :TÜKETİCİ MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki davadan dolayı ... 1. Tüketici Mahkemesi’nce verilen 23/06/2015 gün ve 2014/2462-2015/886 sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Dava, Tüketici Hakem Heyeti kararının kaldırılması istemine ilişkin olup, dava dilekçesinde dava değeri 84,50 TL olarak gösterilmiştir. Mahkemece dava şartı yokluğundan davanın usulden reddine karar verilmiş, işbu kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
HUMK 21.07.2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanun ile değişik 427/2. maddesi hükmüne göre miktar veya değeri 1.000,00 TL"yi geçmeyen taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar kesin olup, anılan miktar karar tarihi olan 23.06.2015 itibariyle 2.080,00 TL’ye çıkarılmıştır.
Somut olayda dava değerinin, karar tarihi itibariyle yukarıda anılan kanun hükmü uyarınca temyiz sınırının altında kaldığı ve 6502 sayılı Kanun 70/m. gereğince hakem heyeti kararına itiraz üzerine mahkemece verilen kararlar kesin olduğundan davacı vekilinin temyiz isteminin bu nedenle reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz isteminin HUMK 432/4"üncü madde hükmü uyarınca REDDİNE, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 11/01/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.