Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2017/3519 Esas 2019/10092 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 11.Hukuk Dairesi


Taraflar arasındaki tazminat davasının yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerle istinaf başvurusunun kabulü ile yerel mahkeme kararının kaldırılmasına dair verilen hükmün süresi içinde davalı ... tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:
-K A R A R-
6100 Sayılı Hukuk Mahkemeleri Kanunu’nun 362/1.a maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 6763 Sayılı Kanunun 44. maddesiyle HMK"ya eklenen EK-Madde 1"de öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2017 yılı için 41.530,00 TL"dir.
Davacı için 100.000,00 TL manevi tazminat talep edilmiş, yerel mahkemece davacı için 10.000,00 TL manevi tazminata hükmedilmiştir. Yerel mahkemenin kararına karşı davacı vekili manevi tazminatla sınırlı olarak istinafa başvurmuş, istinaf başvurusunun kabulü ile 15.000,00 TL manevi tazminatın kaza tarihinden işleyecek yasal faiziyle davalılar ... ve ..."dan tahsiline hükmedilmiştir. Davalı ... hükmü manevi tazminatla sınırlı olarak temyiz etmiştir.
Temyize konu edilen karar davalı bakımından kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1/6/1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden, davalı ..."in temyiz dilekçesinin manevi tazminat hükmünün kesin olması nedeni ile reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı ..."in temyiz dilekçesinin manevi tazminat hükmünün kesin olması nedeni ile REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalı ..."e geri verilmesine 04/11/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.