Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2014/30916 Esas 2017/3878 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/30916
Karar No: 2017/3878
Karar Tarihi: 05.04.2017

Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2014/30916 Esas 2017/3878 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyet hükmü yer alıyor. Sanıkların kar maskeleri takarak hırsızlık suçunu işlemiş oldukları belirtiliyor. Mahkemece, suçun gece vakti işlendiği kabul edilmiş ve hırsızlık suçundan kurulan hükümde 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (TCK) 143. maddesi uygulanmıştır. Ancak, iş yeri dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hükümde aynı Kanun'un 116/2. maddesi yerine 116/4. maddesi uygulanması gerektiği belirtilmiştir. Sanıkların aynı suçu birlikte işlemiş olmaları nedeniyle cezalarının artırılması gerektiği vurgulanmıştır. Kararda yer alan kanun maddeleri şunlardır:
- 5237 sayılı TCK'nın 142/2-f maddesi
- 5237 sayılı TCK'nın 143. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nın 116/2. ve 116/4. maddeleri
- 5237 sayılı TCK'nın 119/1-c maddesi
- 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi

2. Ceza Dairesi 2014/30916 E. , 2017/3878 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ..."ın anlatımına göre, sanıkların tanınmamak amacıyla kar maskeleri takarak hırsızlık suçunu gerçekleştirdikleri anlaşıldığından, sanıkların eyleminin 5237 sayılı TCK"nın 142/2-f maddesinde tanımlanan suçu oluşturduğunun gözetilmemesi; dosya içeriğine ve oluşa uygun şekilde mahkemece suça konu eylemin gece vakti işlendiğinin kabul edilmesine ve hırsızlık suçundan kurulan hükümde 5237 sayılı TCK"nın 143. maddesinin uygulanmasına rağmen işyeri dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hükümde aynı Kanun"un 116/4. maddesi yerine 116/2. maddesi ile uygulama yapılması ve işyeri dokunulmazlığını bozma suçunun birden fazla kişi tarafından birlikte işlendiğinin anlaşılması karşısında, sanıklara verilen cezanın 5237 sayılı TCK"nın 119/1-c maddesi uyarınca artırılması gerektiğinin gözetilmemesi karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış; 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 05/04/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.