Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davanın kısmen kabulü ile 3.295,51 TL maddi, 5.000 TL manevi tazminatın davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Davacının, tazminat davasının dayanağını teşkil eden İstanbul 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 2006/157 esas sayılı dosyasında rüşvet almak ve vermek suçundan 3 gün gözaltında, 21/03/2006-11/07/2006 tarihleri arasında ise tutuklu kaldıktan sonra 15/11/2007 tarihinde beraat ettiği ve bu beraat kararının 13/02/2008 tarihinde kesinleştiği görülmekle birlikte, aynı zamanda Fatih 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 2006/435 esas sayılı dosyasında da kaçakçılık suçundan 21/03/2006-16/06/2006 tarihleri arasında tutuklu kaldığının görülmesi ve bu dosyanın Yargıtay 7. Ceza Dairesinin 17/04/2014 tarihli bozma ilamından sonra İstanbul 57. Asliye Ceza Mahkemesinin 2015/282 sayılı dosyası olarak derdest olduğunun görülmesi karşısında, davacı ile ilgili tutuklama ve tahliyeye ilişkin tüm müzekkere ve belgelerin Yargıtay denetimine olanak verecek şekilde aslı ya da onaylı örnekleri dosya içine alınarak, davacının rüşvet almak ve vermek suçu yanında kaçakçılık suçundan da tutuklu kalıp kalmadığı araştırılıp, bu kapsamda, tutuklandığı bütün suçlardan hakkında beraat kararı verilip verilmediği, verilen beraat kararının kesinleşmesi ile ancak tutuklamanın haksız olacağı ve bu kapsamda 5271 sayılı CMK"nın 141/1-e maddesi uyarınca tazminat koşullarının oluşacağı hususu dikkate alınıp, diğer yandan tutuklama müzekkeresinin infaz edilip edilmediği, infaz edilmiş olması halinde, infaz tarihlerinin ilgili ceza infaz kurumundan sorulması suretiyle davacının tutuklama ve tahliye tarihleri ile infaz edilen sürenin tereddüde mahal vermeyecek şekilde belirlenmesi sonrası bir karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, eksik inceleme ve araştırma ile yazılı şekilde karar verilmesi,
Kabul ve uygulamaya göre de;
1-Tutuklandığı tarihte polis memuru olarak çalışan davacının, tutuklu olduğu ve açıkta kaldığı süreçte maaşından kesilen ücretinin, tekrar çalışmaya başlaması ile çalışmış olduğu kurum tarafından kendisine ödenmesi gerektiği, eksik ödenen maaşının verilmemesi halinde ise davacının idari yargı mercilerine başvurabileceği, bu kapsamda eksik ödenen maaştan kaynaklı maddi zararının tazminat davasında hüküm altına alınamayacağının gözetilmemesi,
2-Dairemizce gidilen görüş değişikliğine göre; tazminat talebinin dayanağı olan ceza dava dosyasında beraat etmiş olması nedeniyle davacı lehine maktu vekalet ücretine hükmolunacağı, maktu vekalet ücretini aşan ve serbest meslek makbuzu ile ispatlanan kısmın ise davacı ile avukatı arasındaki hukuki ilişkiye dayandığı, bu nedenle koruma tedbirleri nedeniyle tazminat davasında, bu bedelin maddi zarar kapsamında değerlendirilemeyeceğinin nazara alınmaması,
3-28/01/2008 olan dava tarihinin gerekçeli karar başlığında 21/03/2006 olarak gösterilmesi,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 09/09/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.