Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2017/2354 Esas 2017/3873 Karar Sayılı İlamı

Hırsızlık suçundan sanık ...’in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/1-e, 143, 43/1 ve 62/1-2. maddeleri uyarınca 3 yıl 10 ay 25 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, cezasının aynı Kanun’un 58/6-7. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine dair ÇERKEZKÖY 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 28/11/2014 tarihli ve 2012/928 esas, 2014/394 sayılı karar aleyhine ... Bakanlığınca verilen 08.03.2017 gün ve 14491-2016 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 17.03.2017 gün ve 2017/17058 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 58/5. maddesinde yer alan, “Fiili işlediği sırada onsekiz yaşını doldurmamış olan kişilerin işlediği suçlar dolayısıyla tekerrür hükümleri uygulanmaz.” şeklindeki düzenleme karşısında, sanığın sabıkasına esas önceki suçunu işlediği tarihde 18 yaşını ikmal etmemiş bulunduğu nazara alındığında, cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilemeyeceği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm kurulmasında isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Sanığın yüzüne karşı 28.11.2014 tarihinde verilen 2012/928 E., 2014/394 K. sayılı mahkûmiyet kararının temyiz edilmediğinden bahisle 29.12.2014 tarihinde kesinleştiği, bilahare sanığın cezaevinden gönderdiği 27.03.2015 tarihli dilekçe ile hükmü temyiz etmesi üzerine, mahkemece 17.08.2015 tarihli ek karar ile süresinden sonra yapılan temyiz isteminin reddine karar verildiği, bu red kararı sanığa tebliğ edilmemekle birlikte ilamın infaza verilmesi ve infaz savcılığının 16.06.2016 tarihli yazısı ile infazın
durdurulması talebi üzerine mahkemece 27.06.2016 tarihli ek kararla infazın durdurulmasına karar verilmesi ve infazın durdurulmasına ilişkin bu ek kararın sanığa 01.07.2016 tarihinde tebliğ edilmesinden sonra, 26.08.2016 tarihinde mahkemesine hitaben yazdığı dilekçe ile “beratini ve tahliyesini” talep eden sanığın bu isteminin 17.08.2015 tarihli ek karara yönelik temyiz istemi niteliğinde bulunduğu, bu ek kararın usulüne uygun kesinleşmediği ve kesinleşmemiş kararlara karşı kanun yararına bozma isteminde bulunulamayacağından (ÇERKEZKÖY) 2. Asliye Ceza Mahkemesinden verilip kesinleşen, 28.11.2014 gün ve 2012/928 E., 2014/394 K. sayılı kararına yönelik kanun yararına bozma isteminin REDDİNE, 05.04.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.