Davacı, yaşlılık aylığının geç ödenmesinden doğan faiz alacağının faiziyle tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

1-Davalı Kurum vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine,
2- Dava davacının mahkeme kararı ile kesinleşen 09.05.2005 tarihinden itibaren hak kazandığı maluliyet aylıkları nedeniyle faiz alacağı istemine ilişkin olup, mahkemece 24.762.50 TL’nin davalıdan alınıp davacıya verilmesine karar verilmesi doğru olmuştur. Ancak 24.762.50 TL’nin dava tarihinden itibaren işleyecek faiziyle birlikte davalıdan alınmasına karar verilmesi, faize faiz yürütülemeyeceğine ilişkin ilkeye aykırılık oluşturması nedeniyle hatalıdır.
Ne var ki bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, HMK 370/2. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerde hükmün 1. satırında “ Davanın kısmen kabulü ile, 24.762.50 TL’nin dava tarihi olan 12.03.2014 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine ve fazlaya ilişkin talebin reddine” rakam ve sözcükleri tamamen silinerek yerine “Davanın kısmen kabulü ile, 24.762.50 TL’nin davalıdan alınarak davacıya verilmesine ve fazlaya ilişkin talebin reddine” rakam ve sözcüklerinin yazılmasına ve hükmün düzeltilmiş bu şekli ile ONANMASINA, 03/03/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.