Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/399 Esas 2019/8418 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak,
Olay günü sanık sürücünün idaresindeki otomobille, bölünmüş yol üzerinde seyir halindeyken, orta refüj üzerindeki ve dönüş yapmanın yasak olduğu boşluktan sola doğru dönüş yapmak için aracını yönlendirdiği esnada, kendisi ile aynı yönde ve sol tarafında seyir halinde bulunan katılan ..."in idaresindeki araca sol arka kısmından temas ettiği, bu temasın etkisiyle savrulan Hüseyin"in idaresindeki aracın orta refüje çarpması neticesinde katılanlar Hazal, Hüseyin ve Makbule"nin basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde, katılan ..."in ise 3. Dereceden kemik kırığı oluşacak şekilde yaralanması ile neticelenen olayda, sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK"nın 22/3. maddesinde tanımlı bilinçli taksir hükümleri kapsamında kaldığı gözetilmeden yazılı şekilde eksik cezaya hükmolunması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, aynı Kanunun 326/son maddesi uyarınca ceza miktarı yönünden sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 09/09/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.