MAHKEMESİ : Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
İLK DERECE
MAHKEMESİ : Balıkesir 1. Aile Mahkemesi

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Balıkesir 1. Aile Mahkemesinin 28.12.2017 tarihli ve 2017/687 Esas, 2017/909 Karar sayılı kararıyla feragat nedeniyle davanın reddine karar verilmiş, Mahkeme hükmüne karşı davacı tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesince istinaf başvurusunun kısmen kabulü ile İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılmasına şeklinde hüküm kurulmuş olup, bu kez davalı ... vekilinin Bölge Adliye Mahkemesi kararını temyizi üzerine Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü:

KARAR

Davacı dava dilekçesinde, davalı ile evlilik dışı ilişkisinden doğan ve tanıma suretiyle nüfusuna kaydedilen çocuğun soyadının annesinin soyadını taşıması gerekirken kendisinin soyadını taşıdığını açıklayarak, 31.05.2016 doğumlu çocuk ..."ın "..." olan soyadının "..." olarak düzeltilmesine karar verilmesini istemiş, 25.12.2017 tarihli dilekçe ile de davadan feragat ettiğini beyan etmiştir.
İlk Derece Mahkemesince feragat nedeniyle davanın reddi ile davalı vekili lehine maktu vekalet ücretine hükmedilmiş, karara karşı davacı tarafından vekalet ücreti yönünden istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine, Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesince istinaf başvurusunun kısmen kabulü ile davalı vekili lehine 1/2 oranında maktu vekalet ücretine hükmedilmiş, bu son karar davalı vekilince tam maktu vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğinden bahisle temyiz edilmiştir.
Bilindiği üzere; 6100 sayılı HMK"nin 362. maddesinde Bölge Adliye Mahkemelerinin temyiz olunamayan kararları düzenlenmiş, aynı maddenin 02.12.2016 tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 42. maddesiyle değişik 1/a bendinde de "Miktar veya değeri kırkbin Türk Lirasını (bu tutar dahil) geçmeyen davalara ilişkin kararlar" hükmüne yer verilmiştir.
Somut olayda, temyiz konusu edilen vekalet ücreti değerininin 2018 yılı itibarıyla temyiz kesinlik sınırı olan 47.530.00 TL’nin altında kaldığı anlaşılmaktadır.
Öte yandan, temyiz kesinlik sınırı içinde kalması nedeniyle temyiz kabiliyeti olmayan kararlara karşı temyiz isteği yönünden mahkemece bir karar verilebileceği gibi 01.06.1990 tarihli ve 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da bir karar verilebilir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, 6100 sayılı HMK"nin 362. maddesi uyarınca 2018 yılı itibariyle miktar ve değeri 47.530,00 TL"yi geçmeyen Bölge Adliye Mahkemesi kararları kesin olduğundan 6100 sayılı HMK"nin 366. maddesinin göndermesi ile uygulanması gereken aynı Kanun"un 352. maddesi uyarınca temyiz başvuru talebinin REDDİNE, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 01.02.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.