Kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2016/1203 Esas 2017/3336 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/1203
Karar No: 2017/3336
Karar Tarihi: 17.10.2017

Kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2016/1203 Esas 2017/3336 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen 2016/1203 E. ve 2017/3336 K. sayılı kararda, sanığın kasten öldürmeye teşebbüsten suçlu olduğu ve TCK'nın 81, 35/2, 29, 62, 53. ve CMUK'nun 326/son maddeleri uyarınca 2 yıl 1 ay hapis cezası verildiği belirtiliyor. Delillerin incelenmesi sonucunda savunmanın reddedildiği ve bozma üzerine verilen hükümde bir isabetsizlik görülmediği ifade ediliyor. Kararda ayrıca, Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerini iptal ettiği, ancak bu durumun yeniden yargılamayı gerektirmediği vurgulanıyor. Son olarak, kararın kanuna uygun olarak değiştirilerek onanması kararlaştırıldığı belirtiliyor.
Kanun maddeleri:
- TCK'nın 81, 35/2, 29, 62, 53. maddeleri
- CMUK'un 326/son maddesi
- Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesinin bazı bölümlerini iptal ettiği kararı.

1. Ceza Dairesi 2016/1203 E. , 2017/3336 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs
HÜKÜM : ..."i öldürmeye teşebbüsten TCK"nun 81, 35/2, 29, 62, 53. ve CMUK"nun 326/son maddeleri uyarınca 2 yıl 1 ay hapis cezası.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ...’ın kasten öldürmeye teşebbüs suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, teşebbüs, tahrik ve takdiri indirim sebebinin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre bozma üzerine verilen hükümde düzeltme nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafinin suç vasfına ve sanığın suç işleme kastı bulunmadığına vesaireye yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle,
Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı Kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında, mahkemenin sanık hakkında bu maddeyle yaptığı uygulamanın kanuna aykırı olduğu anlaşılmakta ise de; Bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasında yer alan 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün, “Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek 5237 sayılı TCK"nun 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine” şeklinde değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 17/10/2017 gününde oybirliği ile karar verildi.