12. Ceza Dairesi Esas No: 2018/765 Karar No: 2019/8401 Karar Tarihi: 11.07.2019
Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/765 Esas 2019/8401 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, koruma tedbirleri nedeniyle tazminat talebinde bulunan davacının kısmen haklı olduğunu ve 18.080 TL maddi tazminat alabileceğine karar verdi. Ancak, davacının tazminat talebinin dayanağı olan ceza dosyasının hükmünde yanlışlık olduğu ve bu nedenle hükmün bozulması gerektiği sonucuna vardı. Dosyanın yeniden değerlendirilmesine karar verildi ve bu süreçte Yargıtay 7. Ceza Dairesi'nin kararlarına atıfta bulunuldu. Hükmün uygun bulunan yönleri düzeltildi ve nihai olarak onaylandı. Kanun maddeleri olarak, bozulan hüküm nedeniyle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca hükmün bozulması, yeniden yargılama gerekmeyen konuda aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi imkanı veriyor.
12. Ceza Dairesi 2018/765 E. , 2019/8401 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat Hüküm : 18.080 TL maddi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine
Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü; Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davalı vekili ve davacı vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak; Dava dilekçesi bir bütün olarak değerlendirildiğinde, davacının tazminat talebinin dayanağı olan ceza dosyasının Edirne 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 2012/337 Esas – 2012/430 Karar (Bozma öncesi 2007/269 Esas – 20007/607 Karar) sayılı dosyası olmasına karşın hükmün gerekçe kısmında ve hüküm fıkrasında hatalı gösterilmesi ve dosya ile ilgili olmayan bazı bilgilere yer verilmesi, Kanuna aykırı olup, davalı vekili ve davacı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün gerekçe kısmındaki ""Yargıtay 7. Ceza Dairesi"nin 15/11/2011 tarih, 2009/14478 Esas ve 2011/19508 Karar sayılı kararı ile bozulmasına karar verildiği, Edirne 1. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından yeniden dosyanın 2012/55 Esas sırasına kaydının yapıldığı ve söz konusu dosya üzerinden 26/04/2012 tarihinde 202/55 Esas, 2012/216 Karar"" ibaresi çıkartılarak yerine ""Yargıtay 7. Ceza Dairesi"nin 08/02/2012 tarih, 2009/17857 Esas, 2012/1655 Karar sayılı ilamı ile bozulmasına karar verildiği, bozma ilamı üzerine dosyanın Edirne 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 2012/337 Esas sırasına kaydının yapıldığı ve söz konusu dosya üzerinden 20/09/2012 tarihinde 2012/337 Esas, 2012/430 Karar"" ibaresinin yazılması ve hüküm fıkrasının 8 numaralı bendinin içeriği çıkartılarak yerine ""Karar kesinleştiğinde Edirne 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 2012/337 Esas, 2012/430 Karar sayılı dosyasına eklenmek üzere karardan bir suretin gönderilmesine"" cümlesinin yazılması ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 11/07/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.