MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi usul kanununa muhalefet
HÜKÜM : Asıl karar: mahkumiyet


Sanık ...’in aynı zamanda MERNİS adresi de olan sorgusu esnasında bildirdiği adresine, öncelikle 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 21/1. maddesine göre tebligat yapılması gerekirken aynı Kanunun 21/2. maddesine göre yapılan 25.05.2015 tarihli tebliğ işleminin usulsüz olduğu, sanığın 21.06.2016 tarihli temyiz dilekçesini verdiği tarih itibariyle gerekçeli kararı öğrendiği ve temyiz isteğinin öğrenme üzerine ve yasal temyiz süresi içerisinde verilmiş olduğu kabul edilerek hukuki dayanaktan yoksun olan mahkemenin 21.06.2016 gün ve 2014/653 Esas, 2015/317 Ek Karar sayılı sanığın temyiz talebinin reddine ilişkin kararı kaldırılarak, yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, yüklenen suçun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin, cezayı azaltıcı sebebin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, sanığın savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş ve incelenen dosya içeriğine göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan; sanığın, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 02.03.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.