MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK’nın 157/1, 52, 53 ve 58. maddeleri uyarınca mahkumiyet


Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü.
Ceza Muhakemesinde Uzlaştırma Yönetmeliği ve 7201 sayılı Tebligat Kanunu hükümleri uyarınca kendisine uzlaştırma işlemlerini gerçekleştirmek üzere dosya tevdi edilen uzlaştırmacının öncelikle uzlaştırma teklifi yapılacak ilgililere telefon, telgraf, faks, elektronik posta gibi araçlardan yararlanılmak suretiyle uzlaştırma teklifi yapmak üzere çağrı yapması, şayet belirtilen şekilde çağrı yapılamaz ise bu defa uzlaştırmacının ilgili savcılık nezdinde kurulmuş uzlaştırma bürosundan uzlaşma teklifi yapılmasını istemesi, böyle bir taleple karşılaşan büronun da, tebligat kanununda belirtilen hususlar doğrultusunda hareket etmesi gerektiği, yine 7201 sayılı Kanunun 10. maddesinde yer alan düzenlemeye göre, tebligat yapılacak kişinin bilinen en son adresine yapılan tebligatın elverişli olmadığının belirlenmesi veya bu kişiye tebliğ yapılamaması durumunda muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yerine yapılması gerektiğinden de anlaşılacağı üzere, bilinen son adres ile yerleşim yeri adresinin aynı olması durumunda, bu husus belirtilmek suretiyle aynı kanunun 21/2. maddesine göre tebliğ yapılabileceğinden hareketle somut olayda; sanığın sorgusunun yapıldığı sırada ceza infaz kurumunda olması nedeniyle herhangi bir adres bildirmemesine ve soruşturma aşamasında bildirmiş olduğu bir adresinin de bulunmasına rağmen, bu adresine veya varsa cezaevine bildirdiği adresine Tebligat Kanununun 21/1. maddesi uyarınca tebligat yapılmadan, aynı maddenin ikinci bendi gereğince yerleşim yeri adresine doğrudan tebliğ çıkarılması nedeniyle uzlaştırma işlemlerinin usulüne uygun bir şekilde gerçekleştirilmediği ve usulsüz uzlaştırma raporu esas alınarak hüküm kurulduğu anlaşılmakla, usulüne uygun uzlaştırma işleminin yapılması amacı ile dosyanın yeniden uzlaştırma bürosuna gönderilmesi gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devamla yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 29.04.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.