2. Hukuk Dairesi Esas No: 2020/6217 Karar No: 2021/1190
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/6217 Esas 2021/1190 Karar Sayılı İlamı
2. Hukuk Dairesi 2020/6217 E. , 2021/1190 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Kayseri Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-davalı erkek tarafından kadının davasının kabulü, kusur belirlemesi, aleyhine hükmedilen tazminatlar ve yoksulluk nafakası yönünden; davalı-davacı kadın tarafından ise erkeğin davasının kabulü, kusur belirlemesi ve tazminatlar ile nafakaların miktarı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü: İlk derece mahkemesinin verdiği karara karşı, davacı-davalı erkek tarafından kadının davasının kabulü, kusur belirlemesi, aleyhine hükmedilen tazminatlar ve yoksulluk nafakası yönünden, davalı-davacı kadın tarafından erkeğin davasının kabulü, kusur belirlemesi ve tazminatlar ile nafakaların miktarı yönünden istinaf kanun yoluna başvurulmuştur. Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 359/1-d maddesinde bölge adliye mahkemesi kararlarında tarafların ileri sürdüğü istinaf sebeplerinin gösterileceği ve aynı Kanunun 355/1. maddesinde incelemenin istinaf dilekçesinde belirtilen sebeplerle sınırlı yapılacağı düzenlenmiştir. Hukuk Muhakemeleri Kanununun 359/2. maddesinde, hükmün sonuç kısmında, gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, taleplerden her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, sıra numarası altında, açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak sekilde gösterilmesi gerektiği düzenlenmiştir. Bölge adliye mahkemesi kararında erkeğin kusur belirlemesi, tazminatlar ve yoksulluk nafakası yönünden istinaf kanun yoluna başvurduğu belirtilmek suretiyle, erkeğin talebine aykırı bir istinaf sınırlaması yapılmış ve erkeğin kadının davasının kabulüne yönelik istinaf başvurusu incelenmemiştir. Davacı-davalı erkek, istinaf başvuru dilekçesinde kendi davasındaki boşanma hükmünü başvuru dışında tutmuş ancak kadının davasının reddine karar verilmesini talep etmiştir. Davacı-davalı erkek tarafından kadının davasının kabulü yönünden de istinaf kanun yoluna başvurulmuş olmasına karşın, bölge adliye mahkemesinince kadının davasının kabulüne yönelik başvurunun incelenmemiş olması yerinde görülmemiş ve kararın bozulmasını gerektirmiştir. SONUÇ: Temyiz edilen bölge adliye mahkemesi hükmünün yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma sebebine göre sair temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 10.02.2021 (Çar.)