Tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2017/21489 Esas 2021/2370 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, iddianamedeki anlatım, mahkemenin kabulü ve sanığın aşamalardaki ikrar içeren savunması, ek kavuşturmaya yer olmadığına dair karar karşısında tebliğnamedeki bozma isteyen görüşlere iştirak edilmeyerek yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen silahla tehdit eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Cezanın kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak;
Malatya 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 2006/777 Esas ve 2007/254 Karar sayılı ilamı ile yaralama suçundan verilen 3 ay hapis cezasının tekerrüre esas alındığı ancak bu cezanın 05.06.2011 tarihinde infaz edildiği, TCK"nın 58/2-b maddesinde belirtilen üç yıllık süre geçtikten sonra temyize konu suçun işlendiği, bu nedenle tekerrüre esas alınmayacağı ancak sanığın adli sicil kaydında yer alan ve daha ağır cezayı gerektiren Malatya 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 2009/119 Esas ve 2009/455 Karar sayılı yaralama suçundan verilen 2 yıllık hapis cezasına ilişkin ilamın tekerrüre esas alınması gerektiğinin gözetilmemesi,

Kanuna aykırı ve sanık ..."ın temyiz iddiaları yerinde görüldüğünden, hükmün BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca bu aykırılık, yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bulunduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktasının; tebliğnameye aykırı olarak, tekerrür uygulamasına ilişkin hüküm fıkrasından çıkarılarak yerine “Sanığın adli sicil kaydında yer alan Malatya 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 2009/119 Esas ve 2009/455 Karar sayılı ilamından dolayı mükerrir olduğu anlaşıldığından, TCK’nın 58. maddesi uyarınca cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına ve 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesi uyarınca sanığın aleyhine değiştirmeme ilkesi gözetilerek 5275 sayılı Kanunun 108/2. maddesi uyarınca koşullu salıverme süresine eklenecek miktarınMalatya 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 2006/777 Esas ve 2007/254 Karar sayılı ilamındaki ceza esas alınarak belirlenmesine” ibaresinin eklenmesi suretiyle; sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 26.01.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.