Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/11754 Esas 2019/8388 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/11754
Karar No: 2019/8388
Karar Tarihi: 10.07.2019

Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/11754 Esas 2019/8388 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine hükmetmiştir. Sanık müdafii tarafından temyiz edilen hüküm incelenerek, sanık hakkındaki sosyal ve ekonomik durumun, suçun işlenmesindeki özelliklerin ve yargılama sürecindeki davranışların takdir hakkı kullanılarak değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, sanığın sürücü belgesi bilgilerinin incelenmesi sonucu, TCK'nın 53/6. maddesinin uygulanmasına karar verilerek sürücü belgesinin geri alınmasına karar verilmiştir. Ancak, mahkeme kararında, kanuna aykırı olduğu belirtilen noktalar olduğu ve dosyanın yeniden incelenerek hüküm verilmesi gerektiği belirtilmiştir.
Kanun maddeleri:
- TCK’nın 85/1, 62, 53/6. maddeleri: Taksirle öldürme suçu ve sürücü belgesinin geri alınması hakkında düzenlemeleri içermektedir.
- TCK'nın 50/4. maddesi: Sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu, yargılama sürecinde duyduğu pişmanlık ve suçun işlenmesindeki özellikler nazara alınarak, dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar isabetle değerlendirilip, denetime olanak verecek ve somut gerekçeler de gösterilmek suretiyle takdir hakkının kullanılması gerektiğini belirtmektedir.
- 5237 sayılı T

12. Ceza Dairesi 2017/11754 E. , 2019/8388 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1)TCK"nın 50/4. maddesi atfıyla aynı Kanunun 50/1-a maddesinin sanık hakkında uygulanıp uygulanmamasına karar verilirken, sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu, yargılama sürecinde duyduğu pişmanlık ve suçun işlenmesindeki özellikler nazara alınarak, dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar isabetle değerlendirilip, denetime olanak verecek ve somut gerekçeler de gösterilmek suretiyle takdir hakkının kullanılması gerektiği gözetilmeden, sanığın eyleminde bilinçli taksirin koşullarının bulunmamasından dolayı TCK"nın 50/4. maddesi gereğince sanığa hükmedilen hapis cezasının uzun süreli olmasının adli para cezasına çevrilmesine engel oluşturmayacağı da nazara alınmadan, sabıkasız geçmişi ile fiilden sonraki ve yargılama sürecindeki davranışları olumlu değerlendirilerek cezasında takdiri indirim yapılan ve dosya içeriğindeki delillere göre olumsuz bir kişiliği belirlenemeyen sanık hakkında, herhangi sosyal ve ekonomik durum araştırması yapılmaksızın “Sanığın kişisel ve sosyal durumu göz önüne alınarak, TCK"nın 50/4. maddesinin uygulanmasına takdiren yer olmadığına” şeklinde dosya kapsamına uymayan ve yeterli olmayan gerekçe ile TCK"nın 50/4. maddesinde belirtilen paraya çevirme hükümlerinin uygulanmamasına karar verilmesi,
2)5237 sayılı TCK"nın 53/6. maddesinde, belli bir meslek veya sanatın ya da trafik düzeninin gerektirdiği dikkat ve özen yükümlülüğüne aykırılık dolayısıyla işlenen taksirli suçtan mahkumiyet hâlinde, üç aydan az ve üç yıldan fazla olmamak üzere, bu meslek veya sanatın icrasının yasaklanmasına ya da sürücü belgesinin geri alınmasına karar verilebileceği düzenlendiği; sanığın sürücü belgesi bilgilerinin incelendiğinde, aynı belge numarası adı altında E, D ve A2 sınıfı sürücü belgesinin bulunduğu, sanık hakkında bu madde hükümlerinin uygulanmasına karar verilirken, sanığa ait sürücü belgesinin sınıfı belirtilmeden ve ilgili madde hükmünün amacına aykırı şekilde geri alınmasına karar verilmesi;
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden 5320 sayılı kanunun 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA; 10.07.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.