MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK’nın 157/1, 62, 52, 58 ve 53. maddeleri uyarınca mahkumiyet


Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Halen geçerliliğini sürdüren 10.06.1942 gün ve 26-16 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kurulu Kararı ile Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 09.05.2017 gün ve 2014/469-2017/260 sayılı kararında da vurgulandığı üzere merci tayini kararları kesin olup, tekrar değerlendirme konusu yapılamayacağı, somut olaya ilişkin yapılan yargılama sırasında da, Bakırköy 7. Ağır Ceza Mahkemesi ile Bakırköy 4. Asliye Ceza Mahkemesi arasında çıkan görev uyuşmazlığı sonucunda, Yargıtay 5. CD’nin 20.11.2012 tarih ve 2012/11777-11728 sayılı ilamıyla Bakırköy 7. Ağır Ceza Mahkemesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına karar verildiği belirlenmekle yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Sanığın Facebook isimli site üzerinden tanıştığı şikâyetçiye Atatürk hava limanında çalıştığını söyleyip, Iphone 4 marka telefon satacağını beyan ederek kendisine 300,00 TL göndermesi şeklindeki eyleminin, 5237 sayılı TCK"nın 158/1-f. maddesinde düzenlenen "Bilişim sistemlerinin araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık" suçunu oluşturacağı gözetilmeden, aynı kanunun 157. maddesi gereğince hüküm kurulması,
Kabule göre de;
2-Sanığın tekerrüre esas alınan ilamına konu dolandırıcılık suçunun hükümden sonra uzlaşma kapsamına alınması karşısında, tekerrüre esas alınan ilam sebebiyle uyarlama yargılaması yapılarak sonucuna göre sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı, uygulanmayacaksa sanığın adli sicil kaydında tekerrüre esas alınabilecek başka ilamlarının bulunup bulunmadığı ile hükümden sonra 24.11.2015 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 gün ve 2014/140-2015/85 sayılı kararı gereğince TCK"nın 53/1-b bendi ilgili hususların yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, aynı kanunun 326. maddesi gereğince sanığın kazanılmış haklarının gözetilmesine, 29.04.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.