Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/148 Esas 2018/1206 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/148
Karar No: 2018/1206
Karar Tarihi: 19.04.2018

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/148 Esas 2018/1206 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ceza Dairesi tarafından verilen kararda, suçun silahlı terör örgütüne üye olma olduğu ve TCK’nın 314/2, 62/1, 53/1, 58/9, 63 ve 3713 sayılı Kanunun 5/1 maddeleri uyarınca mahkumiyet kararı verildiği belirtiliyor. Karar, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilmiş ve temyiz edilmiştir. Ancak, sanık müdafiinin temyiz talebinin gereksiz bir gecikme olduğu için reddedilmiştir. Kanun maddelerinin anlamını şu şekilde özetleyebiliriz:
- TCK’nın 314/2 maddesi: Terör örgütüne üye olma suçunu düzenler.
- TCK’nın 62/1 maddesi: Suç işlendiği sırada yaşanılan ruh halinin etkisinin azaltılması, hafifletilmesi ya da ortadan kaldırılması gibi durumlarda cezada indirim yapılmasına olanak tanır.
- TCK’nın 53/1 maddesi: Suça sürüklenen kişilerin cezalarının hafifletilmesi ve rehabilitasyonu amaçlanarak verilen cezalarda indirim yapılabilmesine olanak sağlar.
- TCK’nın 58/9 maddesi: Terör örgütüne üye olmak suçunun işlenmesinde sanık olduğu tespit edilen kişilerin mahkumiyetine yönelik cezalarda artırım yapılmasını düzenler.
- TCK’nın 63. maddesi: Terör örgütüne üye olmak suçundan hüküm giyen kişilerin toplumdan

16. Ceza Dairesi 2018/148 E. , 2018/1206 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK’nın 314/2, 62/1, 53/1, 58/9, 63 ve 3713 sayılı Kanunun 5/1 maddeleri gereğince verilen mahkumiyet kararına yapılan istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
7201 sayılı Tebligat Kanununun 11/1. maddesinde yazılı olduğu üzere "vekil vasıtasıyla takip edilen işlerde tebligat vekile yapılır." hükmü uyarınca Bölge Adliye Mahkemesi kararının 03.04.2017 tarihinde duruşmada sanığın savunması alınırken hazır bulunan ve sanık lehine istinaf başvurusunda bulunan sanık müdafiinin bizzat kendisine tebliğ edildiği, ancak sanık müdafiince temyiz isteminde bulunulmadığı, gerekçeli kararın bu defa sanığa 11.05.2017 tarihinde tebliği üzerine sanık tarafından 12.05.2017 tarihli dilekçe ile temyiz isteminde bulunulduğu, gerekçeli kararın sanık müdafiine tebliğinden sonra sanığa tebliği ayrıca temyize imkan vermeyeceğinden, CMUK"nın 310/1. maddesinde öngörülen bir haftalık süre geçtikten sonra yapılan temyiz isteminin aynı kanunun 317. maddesi uyarınca REDDİNE, 19.04.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.