Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/12122 Esas 2019/8380 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/12122
Karar No: 2019/8380
Karar Tarihi: 10.07.2019

Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/12122 Esas 2019/8380 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, Aydın-Söke karayolu Sazlı Mahallesinde yaya geçidinde yaya olan bir kişiye çarpması sonucu taksirle öldürme suçundan mahkum edildi. Mahkeme, sanığın yeterince hızını azaltmadığını ve ilk geçiş hakkını yayaya vermediğini belirledi. Mahkeme kararı, temyiz edildiğinde, temel ceza belirlenirken TCK'nın 61/1 maddesinin (f-g) bentlerinde yer alan \"amaç\" gerekçesine dayanılamayacağı için bozuldu. Ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, hüküm fıkrasındaki amaç ibaresi çıkarılarak, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hüküm onandı. Kanun maddeleri: TCK 85/1, 62, 50/4, 50/1-a, 52/2-4, 61/1 (f-g), 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi, 1412 sayılı CMUK’un 321 ve 322. maddesi.

12. Ceza Dairesi 2017/12122 E. , 2019/8380 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62, 50/4, 50/1-a, 52/2-4. son maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, katılanlar vekili ve sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay tarihinde saat 22:23 sıralarında Aydın-Söke karayolu Sazlı Mahallesinde yaya geçidi üzerinde sanığın kullanmış olduğu 09 JM 781 plakalı motosikleti ile yaya halde bulunan ..."e çarpması neticesinde Halit isimli şahsın vefat ettiği, alınan bilirkişi raporlarında sanığın meskun mahalde yaya geçidi üzerine yaklaşırken hızını yeterince azaltmadığı, ilk geçiş hakkını yaya geçidi üzerinden geçiş yapmakta olan ölen yayaya vermediği, etkin fren ve direksiyon tedbirine başvurmaması sebebiyle sanığın asli kusurlu olduğunun anlaşıldığı olayda; mahkemenin kabul ve takdirinde bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamede bozma içeren görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılanlar vekili ve sanık müdafiinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında temel ceza belirlenirken, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (f-g) bentlerinde yer alan "amaç" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının 1. fıkrasınındaki “amacı” ibaresinin hükümden çıkarılmak suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10.07.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.