Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/148 Esas 2019/8375 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/148
Karar No: 2019/8375
Karar Tarihi: 10.07.2019

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/148 Esas 2019/8375 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, taksirle yaralama suçundan sanıkların ayrı ayrı beraatine karar verdi. Ancak mağdur vekili ve sanık avukatları kararı temyiz etti. İncelemede, sanık avukatları ile vekalet ilişkisi kurulmadığı ve avukatların duruşmalarda bulunmadığı tespit edildiğinden, vekalet ücreti açısından avukatların temyize hak ve yetkisinin bulunmadığı anlaşıldı. Gerekçeli kararın usule uygun tebliği için dosya Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilmesine karar verildi.
Kanun Maddeleri:
- CMK’nın 223/2-c
- 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi
- 1412 sayılı CMUK\"nın 317. maddesi
- 7201 sayılı Tebligat Kanununun 21/2. maddesi

12. Ceza Dairesi 2018/148 E. , 2019/8375 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : Her bir sanık hakkında ayrı ayrı; CMK’nın 223/2-c maddesi uyarınca beraat

Taksirle yaralama suçundan sanıkların beraatine ilişkin hüküm, mağdur vekili ve sanık ... müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ... müdafinin temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Dosyada mevcut harçlandırılmamış ve baro pulu yapıştırılmamış onaysız fotokopiden ibaret 06.02.2014 tarihli vekaletnamede isimleri yazılı bulunan ve duruşmanın hiçbir oturumuna katılmayan avukatlarla sanık ... arasında ceza davası açısından geçerli bir vekalet ilişkisi kurulmadığından Av. ...’un sanık ...’in vekili olduğundan bahisle vekalet ücreti açısından hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunmadığı anlaşıldığından, temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca; REDDİNE,
Gerekçeli kararın, katılan ...’nın ve katılan ...’nın 26/06/2013 tarihinde Sorgun Sulh Ceza Mahkemesinde beyanlarının alındığı duruşmada bildirdikleri adresin “” olduğu; katılan ... için gerekçeli kararın mernis adresine 7201 sayılı Tebligat Kanununun 21/2. maddesi gereğince doğrudan tebliği usulsüz olduğundan; ... için duruşmada bildirdiği bu adrese mernis şerhsiz gerekçeli kararın 7201 sayılı Tebligat Kanununun 21/2. maddesi gereğince tebliği usulsüz olduğundan; sanıklardan ...’nın 22/04/2014 tarihinde Isparta 2. Sulh Ceza Mahkemesinde alınan beyanında bildirdiği adresin ‘’... Açıkalın Konutları ... Merkez/ISPARTA’’ olduğu, sanık ... için gerekçeli kararın mernis adresine 7201 sayılı Tebligat Kanununun 21/2. maddesi gereğince doğrudan tebliği usulsüz olduğundan; ayrıca dosyada mevcut harçlandırılmamış ve baro pulu yapıştırılmamış onaysız fotokopiden ibaret 06.02.2014 tarihli vekaletnamede isimleri yazılı bulunan ve duruşmanın hiçbir oturumuna katılmayan avukatlarla sanık ... arasında ceza davası açısından geçerli bir vekalet ilişkisi
kurulmadığından Av. ...’un hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunmadığı anlaşıldığından, gerekçeli kararın 7201 sayılı Tebligat Kanunu hükümlerine göre katılanlara ve sanık ...’e usulüne uygun olarak tebliğ edilip, verilmesi halinde gerekçeli temyiz dilekçesinin ve bu konudaki ek tebliğnamenin eklenerek iadesinin temini için mahalline gönderilmek üzere dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 10.07.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.