Yargıtay 16. Hukuk Dairesi 2019/82 Esas 2021/2518 Karar Sayılı İlamı

16. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/82
Karar No: 2021/2518
Karar Tarihi: 22.03.2021

Yargıtay 16. Hukuk Dairesi 2019/82 Esas 2021/2518 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı, davacıların annelerinden intikal eden bir taşınmazda kullanım şerhi talebiyle açtıkları davayı reddetmiştir. Davacılar temyiz ederek, taşınmazın babalarından intikal ettiğini ve onların ölümünden sonra davalı tarafından kullanıldığını iddia etmişlerdir. Yargıtay, dava konusu taşınmazın kullanım hakkının davacıların babalarına ait olduğu ve mirasçılarına kaldığı sonucuna varmıştır. Kararda, 6831 sayılı Yasa'nın 2/B maddesine atıfta bulunularak, taşınmazın orman sınırları dışına çıkarıldığı ve tarla vasfıyla Hazine adına tescil edildiği belirtilmiştir. Ayrıca, Mahkemece davacıların taleplerinin Veli'den intikal edecek miras payları oranında kabul edilmesi gerektiği ve hükmün bu yönde bozulması gerektiği vurgulanmıştır. Kanun maddesi olarak ise 6831 sayılı Orman Kanunu'nun 2/B maddesi öne çıkmaktadır.

16. Hukuk Dairesi 2019/82 E. , 2021/2518 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : KULLANIM KADASTROSU
KANUN YOLU : TEMYİZ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün Yargıtay"ca incelenmesi istenilmekle; temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı, inceleme raporu ve dosyadaki belgeler okundu, GEREĞİ GÖRÜŞÜLDÜ:
Kullanım kadastrosu sonucunda, .... Köyü çalışma alanında bulunan 115 ada 11 parsel sayılı 4.379,92 metrekare yüzölçümündeki taşınmaz, kadastro tutanağının beyanlar hanesine, 6831 sayılı Yasa"nın 2/B maddesi uyarınca orman sınırları dışına çıkarıldığı, taşınmazın 2002 yılından beri ... oğlu ...’ın kullanımında olduğu şerhi yazılarak tarla vasfıyla Hazine adına tespit ve tescil edilmiştir. Davacılar ... ve ..., dava konusu taşınmazın, davalı ... (...’den olma evladı) ile müşterek murisleri olan babaları ...’dan anneleri ...’ye geldiğini ileri sürerek, taşınmazda lehlerine kullanım şerhi verilmesi istemiyle dava açmışlardır. Mahkemece yapılan yargılama sonunda davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Mahkemece, dava konusu taşınmazın kullanım hakkının, tarafların müşterek murisleri olan babaları ...’a ait olup, onun ölümüyle de taşınmazı davalı ...’ın kullanmaya devam ettiği kabul edilmek suretiyle yazılı olduğu şekilde hüküm kurulmuş ise de, varılan sonuç dosya kapsamına uygun bulunmamaktadır. Davacılar ... ve ..., dava konusu taşınmazın, anneleri ...’dan geldiğini ileri sürerek, taşınmazda lehlerine kullanım şerhi verilmesi istemiyle dava açmışlar, bilahare 06.05.2013 günlü celsedeki beyanlarında, dava konusu taşınmazın babaları ...’den geldiğini, muris Veli ölmeden önce taşınmazın anneleri ... ile babaları ... tarafından birlikte kullanıldığını, onların ölümüyle de mirasçılarına kaldığını belirtmişlerdir. Davalı ... ise, taşınmazın babası ....’den geldiğini, babası ölmeden önce taşınmazı bir süre birlikte kullandıklarını, öldükten sonra ise tamamen kendisinin kullanıp ecrimisil bedelini ödediğini ileri sürerek davanın reddini savunmuştur. Mahallinde yapılan keşifte dinlenen taraf tanıklarının beyanları ile tüm dosya kapsamından, dava konusu taşınmazın kullanım hakkının ...’dan kaldığı ve murisin ölümünden sonra da dava konusu taşınmazın paylaşmaya konu edilmediği anlaşılmaktadır.
Hal böyle olunca; Mahkemece, davacılar ... ve ...’in davasının, Veli’den intikal edecek miras payları oranında kabulüne karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması isabetsiz olup, temyiz itirazları açıklanan bu nedenle yerinde görüldüğünden kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin yatırılan temyiz karar harcının talep halinde temyiz eden davacıya iadesine, yasal koşullar gerçekleştiğinde kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 22.03.2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.