MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 2. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 26/03/2015 tarih ve 2010/660-2015/202 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili kurum müfettişi tarafından hazırlanan 29/11/2002 tarihli raporda, kurumun davalı bankanın merkez şubesi nezdindeki 2006915 no’lu hesabına tahakkuk ettirilen 1996 yılı vadesiz mevduat faizinin 76.490,49 TL olması gerekirken 24.889,24 TL tahakkuk ettirilmek suretiyle müvekkilinin 51.592,25 TL zarara uğratıldığının tespit edildiğini ileri sürerek, eksik tahakkuk eden 51.592.248,623 TL’nin faiziyle davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davalı kuruma ait 2006915 no’lu hesabın kurum emeklilerinin ölüm, yurt dışında bulunma vb. sebeplerle 6 ay boyunca hareket görmeyen hesaplarındaki bakiyelerine tahakkuk ettirilen vadesiz mevduat faizi ile birlikte aktarıldığı hesap olduğunu, protokol gereğince emeklilerin hesaplarında 6 ay boyunca hareket görmeyen paraların %5 mevduat faizi ile birlikte kurumun hesabına aktarıldığını, 1996 yılında da %5 mevduat faizi uygulanarak 24.898,24 TL faizin hesaba alacak kaydedildiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılama, iddia, savunma, toplanılan deliller, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davalı bankaya ait faiz genelgeleri, taraflar arasındaki protokol ve davalı bankanın 02/05/2005 tarihli dilekçesinde davaya konu hesabın kamu ortak hesabı uygulanmasına tabi olduğunun da beyan edilmiş olması gözetilerek davalı bankaca tahakkuk ettirilmesi gereken faiz miktarının 47.724,33 TL, tahakkuk ettirilen faiz miktarının ise, 24.898,24 TL olmakla aradaki farkı oluşturan 22.826,09 TL’nin davacı tarafça talep edilebileceği gerekçesiyle, 22.826,09 TL’nin 24/02/2003 tarihinden itibaren %55 ve değişen oranlarda reeskont faiziyle davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, taraf vekillerinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, taraf vekillerinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, davacıdan harç alınmasına yer olmadığına, aşağıda yazılı bakiye 1.162,52 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 10/01/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.