Yargıtay 18. Hukuk Dairesi 2015/7076 Esas 2015/8035 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Dava dilekçesinde, Kamulaştırma Yasasının 4650 Sayılı Yasayla değişik hükümleri uyarınca, ... Köyü 439 parsel sayılı taşınmazın kamulaştırma bedelinin tespiti ve idare adına tescili istenilmiştir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz istemlerinin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasal gerektirici nedenlere ve özellikle kanıtların takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak;
1-Yargıtay uygulamalarına göre, dikkate alınması gereken özel bir neden veya yanlış bulunmadığı takdirde ciddi istatistiki bilgilere dayandığı bilinen gıda tarım ve hayvancılık ilçe müdürlüğü verilerinin (dekar başına verim, üretim gideri ve toptan satış fiyatı) değerlendirmeye esas alınması gerekir.Bu itibarla; dosyada mevcut 2013 yılı ... Gıda, Tarım ve Hayvancılık İlçe Müdürlüğü verilerine göre zeytin fiyatının 4 TL olduğu belirtildiği halde 3,67 TL alınmak suretiyle bedel tespit edilmesi,
2-Dava konusu taşınmazın ...-...-... yoluna ve ..., ... İlçe merkezlerine yakın olması, sanayi yapıları vs. yapılabilme imkanı, bölgede ihracat yapan firmaların soğuk hava depoları ile imalathanelerin bulunması gibi hususların tarım arazisi niteliğindeki taşınmazın değerinde en fazla %30 oranında objektif değer artışına neden olabileceği düşünülmeden, bu oranı %40 olarak uygulayan bilirkişi raporuna göre karar verilmesi,
3-Taşınmazın tamamı kapama zeytin bahçesi olarak değerlendirildiğine göre bu değerlendirmenin taşınmaz üzerindeki tüm ağaç bedellerini kapsayacağı gözardı edilerek üzerindeki diğer ağaçlara da ayrıca değer verilerek kamulaştırma bedeline eklenmesi,
4-Mahkemece ilk bilirkişi raporunda tespit edilip idarece davalı adına bankaya yatırılan bedel ile ek bilirkişi raporuyla saptanıp hüküm altına alınan bedel arasındaki farkın (idarece fazladan yatırılmış olan paranın) davalı tarafça bankadan çekilmesine kadar varsa işlemiş olan mevduat faizi ile birlikte davacı idareye ödenmesine karar verilmesi gerekirken, tespit edilen bedelden davacı tarafça fazla yatırılan depo fazlalığının davacıya iadesine karar verilmesi ile yetinilmesi,
Doğru görülmemiştir.

Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edenlerden davalı tarafa iadesine, 11.05.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.