Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2017/6832 Esas 2018/37 Karar Sayılı İlamı

İmar kirliliğine neden olmak suçundan sanık ..."in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 184/1, 62 ve 50/1. maddeleri uyarınca 6000,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına dair Gaziantep 13. Asliye Ceza Mahkemesinin 24/05/2017 tarihli ve 2017/84 esas, 2017/330 sayılı kararının, Adalet Bakanlığı tarafından kanun yararına bozulmasının istenilmesi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 24/10/2017 gün ve 58977 sayılı istem yazısıyla Dairemize gönderilen dava dosyası incelendi.
İstem yazısında; “Sanığın 15/07/2014 tarihinde, imar kirliliğine neden olmak şeklinde kabul edilen eyleminden dolayı, Gaziantep 26. Asliye Ceza Mahkemesinin 20/11/2015 tarihli ve 2015/367 esas, 2015/618 karar sayılı dosyasında yapılan yargılama sonucunda, 5237 sayılı Kanun’un 184/1. maddesi uyarınca hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği ve 04/01/2016 tarihinde kararın kesinleştiği gözetilmeden, aynı sanık hakkında aynı eylem nedeniyle açılan ikinci davanın 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 223/7. maddesi gereğince reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulmasında isabet görülmemiştir.” denilmektedir.
Hukuksal Değerlendirme:
5271 sayılı CMK"nın 223. maddesinin 7. fıkrasında "Aynı fiil nedeniyle aynı sanık için önceden verilmiş bir hüküm veya açılmış bir dava varsa, davanın reddine karar verilir" hükmü yer almaktadır.
Mükerrer davadan bahsedilebilmesi için, sanık hakkında açılan her bir davanın tarafları, suç tarihleri ve olayının aynı olması gerekmektedir.
Bu bilgiler ışığında sanık hakkında mükerrer açıldığı iddia edilen kamu davaları incelendiğinde;
Gaziantep Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 07.05.2015 tarih ve 2015/10236 esas sayılı iddianamesiyle sanık ... hakkında, imara aykırı olarak kaçak yapı inşa ettiğinin tespiti nedeniyle imar kirliliğine neden olma suçunu işlediği iddiasıyla kamu davası açıldığı, iddianamede suç tarihinin 15.07.2014 olarak gösterildiği, yapılan yargılama sonucunda Gaziantep 26.Asliye Ceza Mahkemesi"nin 20.11.2015 tarih ve 2015/367 esas, 2015/618 karar sayılı kararı ile TCK"nın 184 ve 62. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezasıyla cezalandırılmasına, CMK’nın 231.maddesi uyarınca verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, kararın itiraz edilmeksizin kesinleştiği,
Yine aynı sanık hakkında, Gaziantep Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 07.02.2017 tarih ve 2017/1860 esas sayılı iddianamesiyle, imara aykırı olarak kaçak yapı inşa ettiğinin tespitiyle imar kirliliğine neden olma suçunu işlediği iddiasıyla kamu davası açıldığı, iddianamede suç tarihinin 15.07.2014 olarak gösterildiği, yapılan yargılama sonucunda Gaziantep 13. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 24.05.2017 tarih ve 2017/84 esas, 2017/330 karar sayılı kararı ile sanığın, TCK"nın 184 ve 62. maddeleri uyarınca 6.000 TL adli para cezasıyla cezalandırılmasına karar verildiği, bu kararın da temyiz edilmeden kesinleştiği görülmüştür.
Dolayısıyla aynı sanığın imar kirliliğine neden olma eylemine yönelik aynı eyleminden dolayı verilen iki ayrı hükmün bulunduğu anlaşılmıştır. Bu suretle Gaziantep 13.Asliye Ceza Mahkemesi"nin 24.05.2017 tarih ve 2017/84 esas, 2017/330 sayılı kararı ile cezalandırılmasına karar verilen sanık hakkında imar kirliliğine neden olmaya yönelik aynı eylemden dolayı açılan davanın 5271 sayılı CMK"nın 223.maddesinin 7. fıkrası uyarınca reddine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, hukuka aykırı bulunmuştur.
Sonuç ve Karar:
Yukarıda açıklanan nedenlerle;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının düzenlediği tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden,
1- İmar kirliliğine neden olma suçundan sanık ... hakkında, Gaziantep 13. Asliye Ceza Mahkemesinin 24/05/2017 tarihli ve 2017/84 esas, 2017/330 sayılı kararının, 5271 sayılı CMK"nın 309.maddesi uyarınca BOZULMASINA;
2- Aynı Kanunun 309/4-d maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, mükerrer açılan bu kamu davasının CMK"nın 223/7. maddesi uyarınca REDDİNE, anılan kararla verilen CEZANIN KALDIRILMASINA, 15.01.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.