MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Davacılar ... ve diğeri vekili Avukat ... tarafından, davalı .... Konut Yapı Koop. aleyhine 18/01/2013 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın zamanaşımı nedeniyle reddine dair verilen 31/12/2015 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacılar vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, kişilik haklarına saldırı nedeniyle manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece davanın zamanaşımı nedeniyle reddine karar verilmiş, hüküm davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacılar, davalı kooperatifte 1997 - 2010 yılları arasında yönetim kurulu üyeliği yaptıklarını, görevlerinin yapılan olağan genel kurulda yeni üyelerin seçilmesi ile sona erdiğini, dava dışı şirket tarafından kooperatif aleyhine icra takibi yapılması üzerine yeni üyelerin eski yönetim kurulu üyesi olan kendileri hakkında çeşitli mecralarda yayınlar yaptıklarını, kooperatifin resmi internet sitesi olan ....org sitesinde 19/01/2012 tarihinde ""menfi tespit davası ve ....Şirketi ile yaşanan süreç - Duyuru 6"" başlıklı yazı yayınlandığını, bu yazı içeriği ile kişilik haklarına saldırıda bulunulduğunu belirterek, manevi zararlarının giderilmesi isteminde bulunmuşlardır.
Davalı ise, davanın zamanaşımı nedeniyle reddedilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, dava dilekçesinde olayın 19/01/2011 tarihinde gerçekleştiğinin beyanla kabul edilmiş olduğu, olayın meydana geldiği tarihte yürürlükte bulunan 818 sayılı Borçlar Kanunu"nun 60. maddesi gereğince dava tarihi itibari ile 1 yıllık zamanaşımı süresinin dolduğu belirtilerek, davanın zamanaşımı nedeniyle reddine karar verilmiştir.
Dava dosyasında yer alan bilgi ve belgelerin incelenmesinde; davaya konu yazının 19/01/2012 tarihinde davalı kooperatife ait sitede yayınlandığı ve davaya konu yazının dava dilekçesine ekli olarak dosyaya sunulduğu anlaşılmaktadır.
Dava, haksız eylem nedeni ile uğranılan zararın ödetilmesi istemine ilişkin olduğuna göre zamanaşımı süresinin belirlenmesinde olay tarihinde yürürlükte bulunan 818 sayılı BK’nın 60/1-2. maddelerinin uygulanması gereklidir. Buna göre zamanaşımı süresi; zarar görenin haksız eylem ve failini öğrendiği tarihten itibaren 1 yıl, her halükarda zarar veren eylemin gerçekleşmesinden itibaren 10 yıldır. Eğer fiil ceza kanunları uyarınca daha uzun zamanaşımı süresi bulunan cezayı gerektiren bir eylemden doğmuş ise ceza zamanaşımı süresi uygulanır.
Şu durumda, dava konusu yayın tarihi ile davanın açıldığı tarihler birlikte gözetildiğinde eylem tarihinde yürürlükte bulunan Borçlar Kanunu’nda öngörülen ceza zamanaşımı süresinin dolmadığı anlaşılmaktadır. Mahkemece, açıklanan yönler gözetilerek işin esası incelenip varılacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken, davanın zamanaşımından reddine hükmedilmiş olması usul ve yasaya uygun düşmemiş kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 28/09/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.