Yargıtay Hukuk Genel Kurulu 2007/2-865 Esas 2007/895 Karar Sayılı İlamı

Hukuk Genel Kurulu
Esas No: 2007/2-865
Karar No: 2007/895
Karar Tarihi: 28.11.2007

Yargıtay Hukuk Genel Kurulu 2007/2-865 Esas 2007/895 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, davalının kendisine şiddet uyguladığını ve hakaret ettiğini belirterek boşanmaya, altınların iadesine, maddi-manevi tazminata ve nafakaya ilişkin dava açmıştır. Yerel mahkeme, davacının iddialarının ispatlanamadığı gerekçesiyle davanın reddine karar vermiştir. Ancak Yargıtay 2. Hukuk Dairesi, davacının boşanma isteğinin kabul edilmesi gerektiğine karar vererek kararı bozmuştur. Yerel mahkeme, altınların iadesine ilişkin olarak verilen kararı ise direnme kararıyla onamıştır. Dosya, Yargıtay’ın incelenmesi için tekrar 2. Hukuk Dairesine gönderilmiştir.
Kanun maddeleri: Türk Medeni Kanunu, Madde 166/1 ve Madde 174/1.

Hukuk Genel Kurulu 2007/2-865 E. , 2007/895 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Silifke 2.Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi
TARİHİ : 26/12/2006
NUMARASI : 2006/368 E-2006/453 K.

Taraflar arasındaki “boşanma, maddi-manevi tazminat, nafaka ve altınların iadesi” davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Silifke 2.Asliye Hukuk (Aile Mahkemesi sıfatıyla) Mahkemesince davanın reddine dair verilen 21.06.2005 gün ve 2004/364 E., 2005/233 K. sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 2.Hukuk Dairesinin 16.03.2006 gün ve 2005/18481 E.,2006/3557 K.sayılı ilamı ile; (...1-Yapılan soruşturma, toplanan delillerle davalı kocanın eşini dövdüğü anlaşılmaktadır. Bu halde taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkan vermeyecek nitelikte bir geçimsizlik mevcut ve sabittir. Olayların akışı karşısında davacı dava açmakta haklıdır. Bu şartlar altında eşleri birlikte yaşamaya zorlamanın artık kanunen mümkün görülmemesine göre, boşanmaya (TMK.md. 166/1) karar verilecek yerde, yetersiz gerekçe ile davanın reddi doğru bulunmamıştır.
2-Davacının (Kadın) 2.540 YTL. Maddi tazminat isteği altın takılara ilişkindir. Bu istek boşanmanın eki (fer’i) niteliğinde Türk Medeni Kanununun 174/1.maddesinde yazılı maddi tazminata ilişkin olmadığından ayrıca harca tabidir. Başvurma harcı yatırılmıştır. Peşin alınması gereken nisbi harç ikmal ettirilmeden (Harçlar K.m.30-32) yazılı şekilde red hükmü kurulması doğru görülmemiştir...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda kısmen direnilmiştir.
TEMYİZ EDEN : Davacı vekili
HUKUK GENEL KURULU KARARI

Hukuk Genel Kurulu’nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Dava; boşanma, karşılıklı maddi ve manevi tazminat, nafaka ve altınların iadesi istemine ilişkindir.
Davacı vekili, davalının davacıya şiddet uyguladığını ve hakaret ettiğini ileri sürerek, şiddetli geçimsizlik nedeniyle tarafların boşanmalarına, altın takıların iadesine olmadığı taktirde 2.540.000.000 TL.nin tahsiline, 15.000.000.000 TL.manevi, 5.000.000.000 TL.maddi tazminat ile 100.000.000 TL. nafakanın davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, iddiaların asılsız olduğunu ileri sürerek davanın reddine, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 1.000.000.000 TL.maddi, 1.000.000.000 TL.manevi tazminatın davacıdan tahsiline karar verilmesini cevaben bildirmiştir.
Yerel Mahkeme; ispatlanamayan davanın reddine karar vermiş, davacı vekilinin temyizi üzerine hüküm Özel Dairece yukarıdaki gerekçe ile bozulmuş, yerel mahkeme “Yargıtay bozma ilamının boşanmaya yönelik kısmına uyulmasına, takılara yönelik olarak harç tamamlattırıldığından ve davacı vekili tarafından 21.03.2005 tarihli makbuzla harcın yatırıldığı anlaşıldığından “altınların iadesine ilişkin kararında direnmiştir.
Yerel Mahkeme ile Özel Daire arasındaki uyuşmazlık; boşanmanın eki olmayan altınların iadesi veya bedelinin tahsili davacı yönünden harç alınıp alınmadığı, buna bağlı olarak bu konuda hüküm kurulup kurulamayacağı noktasındadır.
Somut olayda dava açılırken harç eksik yatırılmış ise de bu eksikliğin davacı vekili tarafından 21.03.2005 tarihinde eksik harç yatırılarak giderildiği dosyada bulunan makbuzdan anlaşılmış olup direnme kararı bu yönden yerindedir.
Ne var ki davacı vekilinin sair temyiz nedenleri ile bozma ilamının 1 numaralı bendinde belirtilen “boşanma isteminin kabul edilmesi” gereğine işaret eden bozma nedenine uyularak oluşturulan yeni hüküm Özel Daire’ce incelenmediğinden, bu yönlere ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesi için dosya Özel Daire’ye gönderilmelidir.
S O N U Ç : Yukarıda açıklanan nedenlerle direnme uygun bulunduğundan bu hususa ilişkin sair temyiz itirazları ve uyulan kısım yönünden davacı vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesi için dosyanın 2.HUKUK DAİRESİNE GÖNDERİLMESİNE, 28.11.2007 gününde oybirliği ile karar verildi.