Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2017/11072 Esas 2017/6779 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/11072
Karar No: 2017/6779
Karar Tarihi: 12.06.2017

Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2017/11072 Esas 2017/6779 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Giresun 1. Sulh Ceza Mahkemesi, cezaevinde hükümlü olarak bulunan bir sanığın sorgusunu istinabe yoluyla yapmıştır. Sanık, ifadesini esas mahkemesi huzurunda vermek istediğine dair talepte bulunmamıştır. Savunmasının istinabe yoluyla alınması ve yokluğunda yargılamaya devam edilmesi, savunma hakkını kısıtlamadığı için bozma talebi reddedilmiştir. Ancak, sanık hakkında TCK'nın 292/1. maddesi uygulanırken, 5275 sayılı Yasanın 97/1. maddesi gösterilmemesi yasaya aykırıdır. Bu nedenle, hükmün temel cezanın belirlendiği bölümünde yer alan “TCK.nun 292/1. maddesi” ibaresinden önce gelmek üzere “5275 sayılı Yasanın 97/1. maddesi delaletiyle” yazılması suretiyle hükmün düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir. Kararda, CMK.nun 196/2. maddesi ve TCK'nın 292/1. maddesi hakkında bilgi verilmektedir.

8. Ceza Dairesi 2017/11072 E. , 2017/6779 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hükümlü veya tutuklunun kaçması
HÜKÜM : Hükümlülük

Gereği görüşülüp düşünüldü:
CMK.nun 196/2. maddesinde “Sanık, alt sınırı beş yıl ve daha fazla hapis cezasını gerektiren suçlar hariç olmak üzere, istinabe suretiyle sorguya çekilebilir.......sorgusundan önce sanığa ifadesini esas mahkemesi huzurunda vermek isteyip istemediği sorulur.” şeklindeki düzenleme karşısında, davanın görüldüğü yer mahkemesinin yargı çevresi dışındaki bir cezaevinde hükümlü olarak bulunan sanığın, istinabe suretiyle Giresun 1. Sulh Ceza Mahkemesince sorgusu yapılırken ifadesini esas mahkemesi huzurunda vermek istediğine ilişkin bir talebinin olmadığı, savunmasını yaptığı ve yargılamaya konu suç için yasada öngörülen hapis cezasının alt sınırının beş yıldan az olduğu anlaşılmakla, sanığın savunmasının istinabe yoluyla alınması ve yokluğunda yargılamaya devamla hüküm kurulması savunma hakkının kısıtlanması niteliğinde olmadığından, tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında TCK"nın 292/1. maddesi uyarınca uygulama yapılırken bu hükme yollama yapan 5275 sayılı Yasanın 97/1. maddesinin gösterilmemesi,
Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün temel cezanın belirlendiği bölümünde yer alan “TCK.nun 292/1. maddesi” ibaresinden önce gelmek üzere “5275 sayılı Yasanın 97/1. maddesi delaletiyle” yazılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 12.06.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.