MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi
Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın açılmamış sayılmasına yönelik ek kararın süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili, davalının müvekkili şirketin bünyesinde proje satış koordinatörü olarak çalışırken işin gereği olarak birçok müşteriye mal sattığı ve kendi bulduğu müşterileri müvekkili şirkete bağlamaya çalıştığını, davalının mal satışı karşılığında verilen çeklerin ödenmemesi nedeni ile davalının sorunu çözeceğini belirterek, çekleri uhdesine alıp, müvekkili şirketi oyaladığını ve daha sonra kendi rızası ile işten ayrıldığını, müvekkilinden aldığı çekleri iade etmeyip icra takibi yaptığını iddia ederek, borçlu olmadıklarının tespitini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili cevabında, mahkemenin görevsiz olup sözkonusu alacağın iş ilişkisinden kaynaklandığından iş mahkemesinin görevli olduğunu, müvekkilinin davacı şirkette çalışırken kendi isteği ile işten ayrıldığını, bu nedenle müvekkilinin tazminata hak kazanmadığını ancak, takibe konu alacağın maaş, maaş farkı, prim ve fazla çalışma vs. ücretlerine ilişkin olduğunu, davacı iddiasının asılsız olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, görevli mahkemenin iş mahkemesi olduğu gerekçesi ile verilen görevsizlik kararı Dairemizin 12.06.2014 gün 2014/8546 Esas-10975 Karar sayılı ilamı ile onanmıştır.
Mahkemece onama kararının davacı vekiline 17.09.2014 tarihinde tebliğ edildiği, davacı vekilinin HMK"nın 20. maddesine göre davanın görevli mahkemeye gönderilmesi için dilekçe vermediği anlaşıldığından HMK"150/5 maddesi gereğince davanın açılmamış sayılmasına karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Davalı yararına hükmedilen vekalet ücreti karar tarihinde yürürlükte olan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi"ne göre doğru belirlenmemiş ise de, bu yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 6100 sayılı HMK"nun Geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK"nun 438/7. maddesi uyarınca hükmün düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
SONUÇ : Yukarıda 1 nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, 2 nolu bentte açıklanan nedenlerle hüküm fıkrasının 4. paragrafında yer alan "750,00 TL" ibaresi hükümden çıkarılarak yerine "1.500,00 TL" ibraesinin yazılmasına, hükmün bu şekilde düzeltilerek ONANMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, 22.01.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.


.