Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2017/3842 Esas 2018/8208 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/3842
Karar No: 2018/8208
Karar Tarihi: 28.05.2018

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2017/3842 Esas 2018/8208 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme Asliye Ceza Mahkemesi'dir ve suç hırsızlık olarak belirlenmiştir. Sanık mahkum edilmiştir. Temyiz durumunda, kararın sanık müdafii yokken verildiği ancak gerekçeli kararın daha sonra sanık müdafiine tebliğ edildiği ve temyiz talebinin yapıldığı belirtilmektedir. Mahkeme kararı incelendiğinde, suçun sanık tarafından işlendiği kabul edilmiştir. Ancak, sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağı karar verilmeden önce, kanunlara uygun bir şekilde tartışılmadan karar verildiği tespit edilmiştir. Bu nedenle karar bozulmuştur.
Kanun maddeleri olarak ise, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 231. maddesinin 5. fıkrasına ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 51/1. maddesine atıfta bulunulmuştur. Kararda belirtilen bu maddelere göre, hükmün açıklanmasının geri bırakılması veya cezanın ertelenmesi kararı verilmeden önce, sanığın yeniden suç işleme olasılığı yargıç tarafından tartışılmalıdır. Ancak bu tartışma karar yerinde yapılmadan karar verilmesi, kanunlara uygun değildir.

13. Ceza Dairesi 2017/3842 E. , 2018/8208 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Kararın sanık müdafiinin yokluğunda verildiği ve gerekçeli kararın sanık müdafiine 23.03.2017 tarihinde tebliğ edilerek, 27.03.2017 tarihinde temyiz isteminde bulunulduğu anlaşıldığından temyiz isteminin reddi yönündeki tebliğnamedeki düşünceye iştirak edilmemiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun ... tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231. maddesinin 5. fıkrasının "Sanığa yüklenen suçtan dolayı yapılan yargılama sonunda hükmolunan ceza, iki yıl veya daha az süreli hapis veya adlî para cezası ise; mahkemece, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilebilir.” hükmüne göre daha önce sabıkası bulunmayan sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağı veya 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun, “İşlediği suçtan dolayı iki yıl veya daha az süreyle hapis cezasına mahkûm edilen kişinin cezası ertelenebilir” şeklindeki 51/1. maddesi karşısında, sanığın yeniden suç işleyip işlemeyeceğine dair mahkemede oluşan kanaat, denetime olanak verecek şekilde karar yerinde tartışılmadan, yasal ve yeterli olmayan gerekçeyle 5271 sayılı CMK"nın 231. ve TCK’nın 51. maddelerinin uygulanmamasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz talebi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 28.05.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.