Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2020/11611 Esas 2021/365 Karar Sayılı İlamı

17. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/11611
Karar No: 2021/365
Karar Tarihi: 21.01.2021

Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2020/11611 Esas 2021/365 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı EGO Genel Müdürlüğü ile bir tazminat davası arasında yapılan istinaf incelemesi sonucunda karar kesinleşmiştir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebildiği gibi Yargıtay tarafından da temyiz istemi reddedilebildiği için, davalı EGO Genel Müdürlüğü vekilinin temyiz dilekçesi reddedildi. Kararda belirtilen 6100 Sayılı Hukuk Mahkemeleri Kanunu'nun 362/1. a maddesi ile 6763 Sayılı Kanun'un 44. maddesiyle HMK'ya eklenen EK-Madde 1'de öngörülen yeniden değerleme oranı dikkate alındığında, 2020 yılı için kesinlik sınırı 72.070,00 TL olarak belirlenmiştir. Kararın bir örneği İlk Derece Mahkemesine gönderilirken; peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalı EGO Genel Müdürlüğüne geri verilmesine karar verilmiştir.

17. Hukuk Dairesi 2020/11611 E. , 2021/365 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 26.
Hukuk Dairesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan istinaf incelemesi sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı istinaf başvurusunun kabulüne dair verilen kararın süresi içinde davalı EGO Genel Müdürlüğü vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

6100 Sayılı Hukuk Mahkemeleri Kanununun 362/1.a maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 6763 Sayılı Kanunun 44. maddesiyle HMK"ya eklenen EK-Madde 1"de öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2020 yılı için 72.070,00 TL’dir. Davada kabul edilen tutar 56.444,54 TL bakımından temyize konu edilen karar kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1/6/1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden davalı EGO Genel Müdürlüğü vekilinin temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı EGO Genel Müdürlüğü vekilinin temyiz isteminin (dilekçesinin) HMK"nun 362/1-a ve 362/2. maddeleri uyarınca REDDİNE, dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesi"ne gönderilmesine, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalı EGO Genel Müdürlüğüne geri verilmesine 21/01/2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.