Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/11870 Esas 2021/2843 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/11870
Karar No: 2021/2843
Karar Tarihi: 24.02.2021

Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/11870 Esas 2021/2843 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesinin verdiği hüküm temyiz edilmiş ve yapılan inceleme sonucunda;
1. Sanık hakkında suç tarihi itibariyle yürürlükte olan 5607 sayılı Yasanın 3/18-son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5. maddesi uyarınca temel ceza belirlendikten sonra, aynı Yasanın 3/10. madde ve fıkrası gereğince uygulama yapılmadan karar verildiği,
2. Daha sonra yayımlanan 7242 sayılı Yasa ile 5607 sayılı Yasanın bazı maddelerinde yapılan düzenlemelerin sanık lehine olduğu ve uygulanması gerektiği belirtildiği,
sonucuna varılmıştır. Bu sebeple, 5237 sayılı TCK'nın 7. maddesi, 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ve 5607 sayılı Yasanın Geçici 12. maddesi 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapılması gerektiği, bu görevin de yerel mahkemeye ait olduğu belirtilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 5607 sayılı Kanun'un 3/5. maddesi
- 5607 sayılı Kanun'un 3/10. maddesi
- 5607 sayılı Kanun'un 3/22. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nın 7. maddesi
- 7242 sayılı Kanun'un 61. maddesi
- 7242 sayılı Kanun'un 63. maddesi
- 5607 sayılı Kanun'un Geçici 12. maddesi 2. fıkrası

7. Ceza Dairesi 2018/11870 E. , 2021/2843 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
1-Sanık hakkında suç tarihinde yürürlükte bulunan ve 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 89. maddesiyle değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18-son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5. maddesi uyarınca temel ceza belirlendikten sonra, aynı Yasanın 3/10. madde ve fıkrası gereğince uygulama yapılması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm tesisi,
2-Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine aynı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen Geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 24/02/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.