Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Özel hayatın gizliliğini ihlal, Verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme
Hüküm : 1- Özel hayatın gizliliğini ihlal suçundan TCK"nın 134/2, 29, 62, 51/1-3-7. maddeleri gereğince mahkumiyet
2- Verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme suçundan TCK"nın 136/1, 29, 62, 51/1-3-7, 53/1. maddeleri gereğince mahkumiyet

Verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme ve özel hayatın gizliliğini ihlal suçlarından sanığın mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- İkrar içeren savunmaya ve dosya kapsamına göre; sanık ile katılanın Cumhurbaşkanlığı şeçim sürecinde facebook ortamında tartışmaları nedeniyle husumetli oldukları ve katılanın sanığın resimlerini facebooktan paylaşması ve sanığa hakaret etmesine tepki olarak sanığın, katılana ait facebook hesabında bulunan resimleri ve katılanın cep telefonu numarasını facebook hesabından yayınlaması şeklinde sübutu kabul edilen eylemlerin bir bütün halinde TCK’nın 136/1, 29/1. madde ve fıkralarında düzenlenen haksız tahrik altında verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme suçunu oluşturduğu gözetilmeden delillerin takdirinde ve suç vasfında yanılgıya düşülerek sanık hakkında yazılı şekilde verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme ve özel hayatın gizliliğini ihlal suçlarından ayrı ayrı mahkumiyet hükmü kurulması,
2- Kabul ve uygulamaya göre de;
a) TCK’nın 134/2. madde ve fıkrasında düzenlenen özel hayatın gizliliğini ihlal suçunun cezasının 2 yıldan 5 yıla kadar hapis cezasını gerektirmesine rağmen sanık hakkında temel cezanın 1 yıl hapis cezası olarak belirlenmesi nedeniyle eksik ceza tayini,
b) T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle, iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,

Bozmayı gerektirmiş olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme kısmen aykırı olarak BOZULMASINA, 10.07.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.