Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2016/17578 Esas 2018/8190 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/17578
Karar No: 2018/8190
Karar Tarihi: 28.05.2018

Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2016/17578 Esas 2018/8190 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçundan sanığın mahkumiyetine hükmetti. Ancak, suçun tekrarı konusunda yanlış bir değerlendirme yapıldığı için karar bozuldu ve sanığın ikinci kez mükerrir sayılmasına ilişkin bölümün çıkartılması suretiyle hüküm düzeltildi ve onandı. Anayasa Mahkemesi'nin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararı da dikkate alınarak, suçun işlenmesi sonrasında TCK'da öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtildi. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: Suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçu 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinde düzenlenirken, tekrar suçu ise 5237 sayılı TCK'nın 58/6 maddesi ile 5275 sayılı Kanun'un 108/3 maddesinde yer almaktadır.

13. Ceza Dairesi 2016/17578 E. , 2018/8190 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Tekerrüre esas alınan Denizli 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 18/01/2010 tarih ve 2009/178 Esas- 2010/17 Karar sayılı ilamında 5237 sayılı TCK"nın 58/6 maddesinin uygulanmadığı ve bu itibarla 5275 sayılı Kanun"un 108/3. maddesine göre ikinci defa mükerrir olmadığından, sanığın mükerrir olduğunun gösterilmesi yerine ikinci defa mükerrirliğine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından ‘‘ikinci kez mükerrir sayılmasına’’ ilişkin bölümün çıkartılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28/05/2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.