Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/13202 Esas 2017/7160 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/13202
Karar No: 2017/7160
Karar Tarihi: 25.05.2017

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/13202 Esas 2017/7160 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bu mahkeme kararında, sanığın hakaret suçu ve kasten yaralama suçu nedeniyle mahkumiyet hükümleri verilmiştir. Hakaret suçu için verilen adli para cezasının kesin nitelikte olduğu ve temyiz itirazlarının reddedildiği belirtilmiştir. Kasten yaralama suçu için verilen cezanın eksik olduğu ve adalet duygularını zedeleyecek şekilde indirim oranının en üst orandan uygulandığı vurgulanmış, ancak Anayasa Mahkemesi tarafından 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesinin infaz aşamasında dikkate alınabileceği belirtilerek hükmün onanması kararı verilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun’un 26. maddesi
- 5230 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen geçici 2. madde
- 5320 sayılı Kanun’un 8/1.
- 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanununun 317. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/3-e maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 29. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 53. maddesi

3. Ceza Dairesi 2016/13202 E. , 2017/7160 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Hükmün açıklanması suretiyle mahkumiyetlerine dair

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
1) Sanık hakkında hakaret suçundan kurulan hükme yönelen temyiz itirazlarının incelemesinde;
Hükmolunan adli para cezasının 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanununun 26. maddesiyle 5230 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen geçici 2. madde uyarınca kesin nitelikte olduğundan sanığın temyiz itirazlarının 5320 sayılı Kanun’un 8/1. ve 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanununun 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2) Sanığın hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelen temyiz itirazlarının incelemesinde;
Sanığın müştekiye yönelik kemik kırığı meydana gelecek şekilde yaralama eylemini silahtan sayılan vasıta ile gerçekleştirmesine karşın sanık hakkında hükmolunan cezada 5237 sayılı TCK’nin 86/3-e maddesi gereği artırım yapılmaması ve TCK’nin 29. maddesi uyarınca haksız tahrik indirimi yapılırken, indirim oranının karşı taraftan kaynaklanan hareketlerin haksızlık içeriği dikkate alınarak dosya kapsamına uygun olarak belirlenmesi yerine, adalet duygularını zedeleyecek şekilde en üst orandan yapılması suretiyle eksik cezaya hükmolunması karşı temyiz olmadığından ve yine Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas-2015/85 karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın temyiz itirazlarının reddiyle hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 25/05/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.