Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2022/2598 Esas 2022/3809 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Trabzon Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi
MAHKEMESİ : Hopa Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacılar vekili tarafından, davalı aleyhine 17.12.2019 tarihinde verilen dilekçeyle paydaşlar arasında ecrimisil talep edilmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 20.10.2021 tarihli hükmün istinaf yoluyla incelenmesi davalı vekili tarafından talep edilmiştir. Trabzon Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesince istinaf başvurusunun kabulüne, esas hakkında yeniden hüküm kurularak davanın reddine dair verilen kararın davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya ve içeriği incelenerek gereği görüşülüp düşünüldü.

KARAR

Dava; paydaşlar arasında ecrimisil istemine ilişkindir.
Yerel mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Davalı vekilince istinaf talebinde bulunulması üzerine Trabzon Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesince istinaf başvurusunun kabulüne, Esas hakkında yeniden hüküm kurularak davanın reddine karar verilmiştir.
Bu karar, davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
6100 sayılı HMK'nın 341. maddesinde istinaf yoluna başvurulabilen kararlar, 361 ve 362. maddelerinde de temyiz edilebilen ve temyiz edilmeyen kararlar belirlenmiştir.
Dosya içeriğine göre, dava değeri 1.000,00 TL olarak gösterilmiş, dosyaya sunulan bilirkişi raporu doğrultusunda dava değeri 27.09.2021 tarihinde ıslah edilerek 26.908,69 TL'nin dava tarihinden işleyecek yasal faiziyle davalıdan tahsili talep edilmiştir. Islah edilmiş bu miktar üzerinden harçlandırma yapılarak mahkemece davanın kabulüne dair verilen karar davalı vekilince istinaf edilmiştir. İstinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince "6100 sayılı HMK'nın 353/1-b.2 maddesi uyarınca davalı vekilinin istinaf başvurusunun kabulü ile, istinaf incelemesine konu yerel mahkeme kararının kaldırılmasına, davanın reddine" karar verilmiştir.
Hüküm, davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava değeri ve hükme esas alınan miktar, karar tarihi itibariyle geçerli olan (2022 yılı için 107.090,00 TL.) temyiz kesinlik sınırının altında kaldığından davacı tarafın temyiz hakkının bulunmadığı anlaşılmış, bu nedenle temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle HMK'nın 362/1-a ve 362/2 maddeleri uyarınca davacı tarafın TEMYİZ TALEBİNİN REDDİNE, peşin alınan harcın yatırana iadesine, dosyanın mahalli mahkemeye İADESİNE, 26.05.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.