Hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan sanık ...’ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 292/1, 293, 62/1 ve 50/1-a maddeleri uyarınca 500 Türk Lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair Sivas 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 16.04.2015 tarihli ve 2015/238 esas, 2015/450 sayılı kararını kapsayan dosyası ile ilgili olarak;
1- Dosya kapsamına göre, sanığın Malatya 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 10.09.2012 tarihli ve 2012/40-187 sayılı ilâmı ile verilen 7 yıl 9 ay 10 gün hapis cezasının infazı sırasında firar ettiği, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 50/3. maddesindeki “Daha önce hapis cezasına mahkûm edilmemiş olmak koşuluyla, mahkûm olunan otuz gün ve daha az süreli hapis cezası ile fiili işlediği tarihte onsekiz yaşını doldurmamış veya altmışbeş yaşını bitirmiş bulunanların mahkûm edildiği bir yıl veya daha az süreli hapis cezası, birinci fıkrada yazılı seçenek yaptırımlardan birine çevrilir” şeklindeki düzenlemeye nazaran suç tarihinden önce hapis cezasına mahkum edilmiş olan sanık hakkında tayin olunan 25 gün hapis cezasının seçenek yaptırıma çevrilemeyeceği gözetilmeksizin yazılı şekilde karar verilmesinde;
2- Sanık hakkında infazı devam eden Malatya 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 10.09.2012 tarihli ve 2012/40-187 sayılı ilâmının tekerrüre esas olduğu cihetle, hapis cezasının 5237 sayılı Kanun’un 58. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi gerektiği gözetilmeksizin yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK.nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü"nün 29.10.2016 gün ve 2016/9152 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 17.11.2016 gün ve KYB/2016-386658 sayılı ihbarnamesi ile Dairemize tevdii kılınmakla incelendi.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Dosyanın incelenmesinde, yokluğunda verilen kararın 03.06.2015 tarihinde sanığa bulunduğu cezaevinde bizzat tebliğ edildiği ve temyiz edilmediği için kesinleştiği kabul edilerek kanun yararına bozulmasının istenildiği, anlaşılmakta ise de, 5271 sayılı CMK"nın 35/3. maddesine göre cezaevindeki sanığa kararın okunarak anlatılması gerektiği ancak gerekçeli karar okunarak anlatılmadığından, yapılan tebligatın usulsüz olup, kararın henüz kesinleşmediği cihetle kanun yararına bozmaya konu edilemeyeceği anlaşıldığından,

Adalet Bakanlığı"nın kanun yararına bozma istemine dayalı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nca düzenlenen ihbarname içeriği açıklanan nedenle yerinde görülmediğinden kanun yararına bozma isteminin REDDİNE, dosyanın Adalet Bakanlığı"na gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na TEVDİİNE, 08.06.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.