MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 2. Asliye Hukuk Mahkemesince bozmaya uyularak verilen 13/12/2018 tarih ve 2018/266-2018/705 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davacı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, taraflar arasında tâli acentelik sözleşmesinin düzenlendiğini, davalının bu sözleşmeye dayanarak 2006 yılı 8, 9, 10 ve 11. aylarla 2007 yılı 1,2,3,6,7,8,9,10,11. aylara ilişkin olarak toplam 40.052,77 TL"lik sigorta üretimi yaptığını, davacıyla davalının aralarındaki sözleşme gereğince yapılan sigorta üretim bedellerinin tamamının davalı tarafından davacıya ödenmesi gerektiği halde 25.000,00 TL"sinin ödenmediğini ileri sürerek 25.000,00 TL alacağın temerrüt tarihi olan 27.04.2010 tarihinden itibaren işleyecek ticari faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmesini istemiştir.
Davalı vekili, davaya konu poliçeleri davalının düzenlemediğini, iddia edilen tarihlerden önce davalının iş yerini kapattığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda, bozma ilamına göre davalının faaliyetine son verdiği tarih göz önüne alınarak davalı tarafın elinde iddia edilen poliçe asıllarının olmayabileceği değerlendirilerek TMK"nın 6. maddesindeki ilkeye göre fotokopisi davacı tarafça sunulan poliçelerin asıllarının da davacı tarafça sunulması gerektiği değerlendirilerek davacı vekiline 13/11/2018 tarihli celsede verilen kesin süre verildiği bu kesin süre içerisinde poliçe asılları ve dolayısıyla rejistro konusunda dosyaya sunum yapılamadığından davacının davasını ispat edemediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 10,00 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 13/01/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.