Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/10679 Esas 2021/3226 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : CMK"nın 223/2-c maddesi uyarınca beraat

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, katılanlar vekilleri tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosya kapsamına göre; sanığın idaresindeki araçla gündüz vakti, yerleşim yeri dışında, iki şeritli, bölünmüş, hız limitinin 50 km/s olduğu, asfalt kaplama, eğimsiz, virajlı yolun, katılanların içinde bulunduğu aracın seyir istikametine göre, sağ tarafında bulunan mezarlıktan çıkış yaparak orta refüjü geçerek sola dönmek istediği esnada; yolun virajlı bölümünden gelmekte olan katılanların içinde bulunduğu araç sürücüsünün sanığın idaresindeki araca çarpmamak için manevra yapması ve direksiyon hakimiyetini kaybederek sağ taraftaki mezarlık duvarına çarpması şeklinde meydana gelen ve sanığın kusursuz olarak iki kişinin nitelikli şekilde yaralanmasına sebebiyet verdiğinin kabul edildiği olayda;
Soruşturma aşamasında alınan 25/08/2015 tarihli Adli Tıp Kurumu raporuna göre sanığın asli kusurlu olduğunun tespit edildiği, kovuşturma aşamasında mahkemece yapılan keşfin ardından tanzim edilen 20/05/2015 tarihli mahalli bilirkişi raporuna göre ise sanığın kusursuz olduğunun tespit edildiği anlaşılmakla, kusura ilişkin iki rapor arasındaki çelişkinin giderilebilmesi amacıyla dosyanın teknik üniversitelerin ulaştırma ve trafik hizmetleri bölümünde görevli öğretim üyelerinden oluşan üç kişilik bilirkişi heyetine tevdi edilerek yeniden rapor alınmak suretiyle sanığın hukuki durumunun tespit ve tayin edilmesi gerektiği gözetilmeden, eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı olup; katılanlar vekillerinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 05/04/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.