5607 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/11867 Esas 2021/2842 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/11867
Karar No: 2021/2842
Karar Tarihi: 24.02.2021

5607 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/11867 Esas 2021/2842 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davanın hükümü temyiz edilmiş. Sanık 5607 sayılı Kanuna muhalefetten hüküm giymiş ve müsadere kararı verilmiş. Ancak temyizde yerel mahkemenin 4733 sayılı Yasaya muhalefet suçunu düşünerek, yanlış hüküm kurduğu belirtilmiş. Ayrıca anılan Yasanın 8/4. fıkrası gereğince cezalandırılması gerektiği ifade edilmiştir. Yapılan incelemede suç tarihinden sonra yürürlüğe giren yasaların da göz önüne alınarak sonuç cezalar karşılaştırılarak yerel mahkemenin görevinin olduğu belirtilmiştir. Davada doğrudan zarar görmeyen Gümrük İdaresi'nin dava katılımına karar verilmiş ve lehine vekalet ücretine hükmedilmiştir. Kararda yer alan kanun maddeleri ise şöyledir:
-4733 sayılı Yasa
-5607 sayılı Yasa (3/5, 3/10, 3/18, 3/22, 5/2, Geçici 12. maddesi)
-6455 sayılı Yasa
-7242 sayılı Yasa (61. maddesi, 62. maddesi, 63. maddesi)
-5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 7. maddesi

7. Ceza Dairesi 2018/11867 E. , 2021/2842 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
1. Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre, sanığın eyleminin 4733 sayılı Yasaya muhalefet suçunu oluşturduğu ve anılan Yasanın 8/4. fıkrası gereğince cezalandırılması gerektiği halde yazılı şekilde 5607 sayılı Yasanın 3/5. maddesine aykırılıktan hüküm kurulması,
2. Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanığın eyleminin 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesi kapsamında kaldığı, ancak suç tarihinden sonra 11/04/2013 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 sayılı Yasa ile 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesinin yürürlükten kaldırılarak atılı suça ilişkin düzenlemenin 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi kapsamı içine alındığı ve halen yürürlükte bulunan 6545 sayılı Yasa ile değişik 3/18. maddesi ile de aynı düzenlemenin korunduğu cihetle,
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla,
Suç tarihinde yürürlükte olan 4733 sayılı Yasa ile 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 3/18-son maddesinin yollamasıyla 3/5, 3/10, 3/22 ve 5/2. maddelerinin somut olaya uygulanarak belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri ile 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen Geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
3. Suçtan doğrudan zarar görmeyen ve davaya katılma hakkı bulunmayan Gümrük İdaresi"nin davaya katılmasına karar verilerek lehine vekalet ücretine hükmedilmesi,

Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA,sonuç cezada sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 24/02/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.