MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada .... 3. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 14/04/2015 tarih ve 2013/216-2015/249 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı Banka"ya, ... prim borcunu kredi kullandırılarak ödenmesi için yazılı talimat verdiğini, ancak davalının talimat gereğini tam olarak yerine getirmeyip müvekkilinin ... borcunun kısmi olarak ödediğini, müvekkilinin bu nedenle kazanmış olduğu 2 ihalede de ihale dışı bırakıldığını, müvekkilinin ihaleler için yatırmış olduğu geçiçi teminatların gelir kaydedildiğini, müvekkilinin ihale dışı bırakılması nedeniyle ticari itibarının sarsıldığını ileri sürerek 57.000 TL maddi, 50.000 TL manevi tazminatın davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacının, ihaleye girmeden 4 gün önce ... prim borçlarının eksik ödendiğini bildiğini, davacının kendi kusuru ile zararın artmasına neden olduğunu, maddi ve manevi tazminat koşullarının oluşmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, Dairemizin bozma ilamına uyularak, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davalının davacının talimatına aykırı davranarak ... prim borcunu tam olarak ödememek suretiyle davacının ihale dışı bırakılmasına neden olduğu, bu nedenle gelir kaydedilen geçici teminatları ve ihale masraflarını davacının ödemek zorunda olduğu, kâr kaybına uğradığı, davacının kar kaybının 269.053,19 TL olarak hesaplandığı, davacı talimatın ifa edilip edilmediğini kontrol etmediği için davacı ve davalının eşit kusurlu olduğu, davalının 134.526,60 TL’den sorumlu olduğu, ayrıca ihale makamları tarafından irat kaydedilen geçici teminat miktarının 23.000,00 TL tutarında olduğunun anlaşıldığı, ihalelere katılım için 3.760,21 TL masraf yapıldığı, toplam 26.760,21 TL zararın bulunduğu, bu miktarın yarısı olan 13.380,10 TL’den davalının sorumlu olduğu, davacının kişisel hak ihlalini saptayacak bir delil sunmadığı, gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile 147.906,70 TL maddi tazminatın faiziyle davalıdan tahsiline, manevi tazminat isteminin ve fazlaya dair maddi tazminat taleplerinin reddine karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
1- Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı vekilinin tüm. davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan ve yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2- Ancak, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sırasında davacı vekili 07/11/2014 havale tarihli ıslah dilekçesiyle talebini 161.286,81 TL"ye yükseltmiş ve mahkemece de ıslahla artırılan bu miktar üzerinden davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Islah tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 6100 sayılı HMK"nın 177. maddesinde ıslahın tahkikatın sona ermesine kadar yapılabileceği düzenlenmiştir. Yine, mülga 1086 sayılı HUMK 84. maddesi de aynı mahiyettedir. Yargıtay İçtihatları Birleştirme Genel Kurulu"nun 06/05/2016 tarih ve 2015/1 E- 2016/1 K. sayılı kararında da açıklandığı üzere, her ne sebeple verilirse verilsin bozmadan sonra ıslah yapılması mümkün değildir. Bu durumda mahkemece, davacı vekili tarafından bozma sonrası tarafların kusur oranları dikkate alınarak yoksun kalınan kazanç bakımından da ıslahla artırılan miktar üzerinden davanın kısmen kabulüne karar verilmesi doğru olmamış, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davalı yararına BOZULMASINA, aşağıda yazılı bakiye 3,70 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz eden davalıya iadesine, 09/01/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.