MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada .. 1. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 14/05/2015 tarih ve 2014/250-2015/213 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin 2006 yılında ... Şubesi"nden 255.000 TL bedelli iş yeri kredisi kullandığını, davalı bankanın işbu krediye dayanak olarak sunmuş olduğu sözleşmeyi sebep göstererek müvekkilinden 3.825 TL gibi fahiş bir kredi dosya masrafı ve ipotek ücreti ve de 300,00 TL ekspertiz ücreti tahsil edildiğini, müvekkilinin kredi sözleşmesini okumadan ve müzakere etmeden imzaladığını, bu durumun 4077 sayılı Kanun"un 6. maddesinde açıkça haksız şart olarak düzenlendiğini ileri sürerek müvekkilinden alınan 4.125,00 TL"nin ödeme gününden itibaren işleyecek faizi ile birlikte iadesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı taraf, davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre, davacının davalı bankayla 08/02/2006 tarihinde 430.000 TL limitli genel kredi sözleşmesi imzaladığı, bu sözleşme kapsamında davacıdan 4.125,00 TL masraf tahsil ettiği, taraflar arasındaki kredi sözleşmesinin ticari kredi niteliğinde olduğu, davalı banka tarafından tahsil edilen ücretlerin TBK"nun 20. maddesine uygun olmadığı, banka tarafından alınan 4.125,00 TL’nin hukuka ve kanunlara aykırı olduğu, davacı taraf aleyhine konulan bireysel kredi kullandırım masrafı, komisyonu ve ekspertiz ücretinin sözleşmeye yazılmamış sayılması ve alınan bedelin davacıya iadesi gerektiği gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava, ticari kredi sözleşmesi kapsamında tahsil edilen masraf, komisyon ve ekspertiz ücreti bedelinin iadesi istemine ilişkindir. Taraflar arasındaki sözleşme, mülga 818 sayılı Borçlar Kanunu yürürlükte iken 08.02.2006 tarihinde imzalanmış olup, işbu kredi sözleşmesi kapsamında davalı banka tarafından yapılan tahsilat da yine 818 sayılı Borçlar Kanunu"nun yürürlük dönemine denk gelmektedir. Mahkemece, kredi sözleşmesinin genel işlem şartları içerdiği gerekçesiyle davanın kabulü yönünde karar verilmiş ise de; 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu"nun yürürlük tarihinin 01.07.2012 olduğu, bu durumda kredi sözleşmesi, dava konusu ./..
masraf ve komisyon bedelinin tahsili tarihi itibariyle henüz yürürlüğe girmemiş olan 6098 sayılı Kanun"un genel işlem şartlarına ilişkin hükümlerinin somut olaya uygulanma kabiliyeti bulunmadığı gözetilmeksizin yazılı gerekçelerle davanın kabulü doğru olmamış, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazının kabulü ile hükmün davalı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 09/01/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.