MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 12. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 17/10/2017 tarih ve 2014/74 E.- 2017/584 K. sayılı kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce verilen 01/03/2019 tarih ve 2018/816 E.- 2019/230 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davacı lehine düzenlenen banka teminat mektubunun 24/10/2013 tarihine kadar geçerli olmak üzere Bolu Hazır Beton Santral Çalıştırma İşi taahhüdü için davalıya teslim edildiğini, sözleşmenin davalı şirketin isteği ile haksız olarak feshedildiğini, bu işten doğan borç ve risk bulunmamasına rağmen davalının söz konusu teminat mektubunun 28.900,00 TL"lik kısmını haksız ve kötü niyetli olarak nakte çevirdiğini, anılan sözleşme gereği davacının davalıya herhangi bir borcu bulunmadığını ileri sürerek teminat mektubunun haksız olarak nakte çevrildiğinin tespitine ve haksız olarak nakde çevrilen 28.900,00 TL"nin 24/10/2013 tarihinden itibaren işleyecek ticari faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı vekili, taraflar arasındaki sözleşme gereği davacının kendisine teslim edilen araçların bakım ve onarımlarını yapması gerekirken davacının bu yükümlülüğünü yerine getirmediğini, bu nedenle teminat mektubunun nakte çevrilmesinin doğru olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
İlk derece mahkemesince, sözleşmenin feshinden çok sonra bakım ve onarım masrafına ilişkin faturanın düzenlendiği, faturanın davacı tarafça kabul edilmediği, sözleşme feshedildiğinde araçların bakım ve onarımlarının yapılmadığına ilişkin bir tespit bulunmadığı, süresinde yapılmış bir ayıp ihbarı da bulunmadığı gerekçesiyle davanın kabulü ile 60.000,00 TL bedelli banka teminat mektubunun 28.900,00 TL"lik kısmının haksız olarak nakte çevrildiğinin tespitine, 28.900,00 TL"nin dava tarihinden itibaren işleyecek reeskont faizi ile birlikte davalıdan tahsiline, fazlaya ilişkin isteminin reddine karar verilmiştir.
Bu karara karşı davalı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi’nce, mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalının temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 1.480,16 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 13/01/2020 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.