Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2017/2271 Esas 2018/1156 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/2271
Karar No: 2018/1156
Karar Tarihi: 17.04.2018

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2017/2271 Esas 2018/1156 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Makale, bir Ceza Dairesi mahkeme kararından bahseder. Suç, silahlı terör örgütüne üye olma olarak tanımlanmıştır. Karar, TCK'nın 314/2, 53, 58/9, 62 ve 3713 sayılı kanunun 5. maddesi uyarınca mahkumiyet kararı olarak verilmiştir. İstinaf başvurusu esastan reddedilmiştir. Dosya incelendikten sonra, yargılama sürecindeki usul işlemleri ve alınan kararların kanuna uygun olduğu ve tüm delillerin hukuka uygun olduğu belirlenmiştir. Temyiz talebinin reddi nedenleri olmadığından, hüküm ONANMIŞTIR. Kanun maddeleri, TCK'nın 314/2, 53, 58/9, 62 ve 3713 sayılı kanunun 5. maddesi olarak belirtilmiştir.

16. Ceza Dairesi 2017/2271 E. , 2018/1156 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK’nın 314/2, 53, 58/9, 62 ve 3713 sayılı
Kanunun 5. maddesi uyarınca mahkumiyet kararına
ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 17.04.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.