4733 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2015/5982 Esas 2018/3331 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere, tasfiye

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Sanığın adli sicil kaydında silinme koşulları oluşmuş sabıka kaydı bulunduğu halde, sanık hakkında tayin olunan hapis cezasına ilişkin olarak "Tekerrüre esas olması ile aynı suçtan sabıkasının oluşu dikkate alınarak sanık hakkında CMK.nun 231. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilmesi halinde bir daha suç işlemekten çekineceğine dair mahkememize olumlu kanaat hasıl olmadığından sanıklar hakkında CMK.nun 231. maddesi gereğince takdiren HÜKMÜN AÇIKLANMASININ GERİ BIRAKILMASI KARARI VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA," denilmek suretiyle hatalı karar verilmiş ise de, kaçakçılık suçunda kamu zararının "eşyanın ithalinde öngörülen ... vergileri ve diğer eş etkili vergiler ile mali yükler" toplam tutarının olduğu ve sanığın talimat duruşmasında zararı ödemeyeceğini beyan ettiği anlaşılmakla, 5271 sayılı CMK.nun 231. maddesinin uygulanma imkanı bulunmadığından bu husus bozma sebebi yapılmamıştır.
Sanığın TCK.nun 51. maddesinde düzenlenen hapis cezasının ertelenmesi müessesesine objektif koşullar yönünden engel hali bulunmaması karşısında, gerekçeli kararda “Tekerrüre esas olmasa ile aynı suçtan sabıkasının oluşu dikkate alınarak sanığın cezasının ertelenmesi halinde ileride suç işlemeyecekten çekineceğine dair mahkememizde olumlu kanaat hasıl olmadığından sanıklar hakkında takdiren TCK.nun 51. maddesi gereğince cezalarının ERTELENMESİNE YER OLMADIĞINA,” şeklindeki hatalı ve yasal olmayan gerekçeler ile hükmolunan hürriyeti bağlayıcı cezanın ertelenmesine yer olmadığına karar verilmesi,
Kabule göre ise;
1)24.11.2015 günlü 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, aynı maddenin 1. fıkrasının (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakları ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmesine, altsoyu dışında kalanlarla ilgili bu hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm tesisi,
2) Dava konusu eşyanın müsaderesi ile yetinilmesi gerekirken tasfiyesine de karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarlarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 321.maddesi uyarınca BOZULMASINA, 28.03.2018 günü oybirliğiyle karar verildi.