16. Ceza Dairesi Esas No: 2018/322 Karar No: 2018/1151 Karar Tarihi: 12.04.2018
Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/322 Esas 2018/1151 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, suç olarak silahlı terör örgütüne üye olmayı kabul etti ve sanığı mahkum etti. Temyiz başvurusu yapıldı ancak reddedildi. Mahkeme sürecindeki işlemlerin kanuna uygun yapıldığı, delillerin hukuka uygun elde edildiği ve tüm savunmaların temyiz denetimi için eksiksiz olarak sunulduğu belirtildi. Sanık müdafiinin ileri sürdüğü nedenlere dayanak bulunmadığı için temyiz davası reddedildi ve karar onandı. Kanun maddeleri olarak TCK’nın 314/2, 62/1, 53/1, 58/9, 63 ve 3713 sayılı Kanunun 5/1 maddeleri kullanıldı.
16. Ceza Dairesi 2018/322 E. , 2018/1151 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Ceza Dairesi Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma Hüküm : TCK’nın 314/2, 62/1, 53/1, 58/9, 63 ve 3713 sayılı Kanunun 5/1 maddeleri gereğince verilen mahkumiyet kararına yapılan istinaf başvurusunun esastan reddi Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle; Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü; Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi; Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; Mahkemenin kabulü, takdir ve değerlendirmesinde isabetsizlik bulunmamakla tebliğnamedeki bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiştir. Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz dilekçelerinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 12.04.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.